کاهش کشت گندم للمی و آبی در افغانستان

بر بنیاد تازه‌ترین گزارش اداره ملی احصائیه و معلومات، در سال ۱۴۰۴ هجری خورشیدی، مجموع تولید گندم در افغانستان به ۴.۵۴ میلیون متریک تُن رسیده است. از این میان، ۴.۱۳ میلیون متریک تُن گندم آبی و حدود ۴۰۴ هزار متریک تُن گندم للمی بوده است.

به‌گفته این اداره، بیش‌ترین میزان گندم آبی در ولایت‌های هلمند، کندز، هرات، کندهار و فراه برداشت شده است. هلمند با ۸۴۸ هزار متریک تُن در صدر قرار دارد، پس از آن کندز با ۴۷۸ هزار تُن، هرات با بیش از ۴۱۰ هزار تُن، کندهار با بیش از ۳۶۶ هزار تُن و فراه با نزدیک به ۲۳۷ هزار تُن قرار دارند. در سوی دیگر، ولایت‌های بادغیس، تخار و هرات بیش‌ترین گندم للمی را تولید کرده‌اند.

معلومات اداره ملی احصائیه همچنان نشان می‌دهد که در مجموع، بیش از ۸۹۱ هزار هکتار زمین در سراسر کشور امسال زیر کشت گندم رفته است. از این میان، ۱.۳۳ میلیون هکتار مربوط به کشت آبی و ۵۶۲ هزار هکتار به کشت للمی اختصاص داشته است.

با این‌حال، نسبت به سال گذشته، ساحات کشت‌شده گندم آبی با کاهش ۴ درصدی و کشت للمی با کاهش نگران‌کننده ۲۴ درصدی روبه‌رو بوده است. اداره احصائیه علت‌های اصلی این کاهش نگران‌کننده را خشک‌سالی گسترده، کم‌بارانی در زمان مناسب و گسترش آفت‌های نباتی عنوان کرده است.

این کاهش چشم‌گیر در تولید گندم، در حالی گزارش می‌شود که افغانستان به‌شدت به محصولات زراعتی داخلی برای تأمین امنیت غذایی وابسته است. اداره طالبان که فعلاً اداره‌کننده کشور است، هنوز برنامه‌ای روشن برای مقابله با بحران‌های اقلیمی، مدیریت منابع آبی یا کنترول آفات ارایه نکرده است.

پرسش‌ جدی این‌جاست: در وضعیتی که خشک‌سالی و بیماری‌های نباتی تولیدات زراعتی را تهدید می‌کند، چه راهکاری برای پشتیبانی از دهقانان افغانستانی و حفظ منابع غذایی کشور در نظر گرفته شده است؟