اداره عصر حجری بدون تاریخ انقضا

رهبر طالبان در چهارمین سالروز سقوط کابل، به وضعیت سرپرستی اداره طالبان بر افغانستان پایان داد.

در پیام ملاهبه الله که به مناسبت چهارمین سالروز سقوط کابل منتشر شده امده است: «هدایت جدی من به تمام مسئولین امارت اسلامی(طالبان) این است که … تمام وزرا و کابینه‌‌ی امارت اسلامی(طالبان)، کلمه سرپرست را استفاده نه نمایند.»

معنای دستور فوق این است که ساختار کنونی اداره طالبان، از نظر خود این گروه دائمی است و ضمن اینکه ساختار فعلی اداره طالبان حفظ خواهد شد، تمام سیاست های اعمال شده در چهار سال گذشته، بدون هیچ کم و کاستی، تداوم خواهد یافت.

به بیان واضح تر، نه از تدوین قانون اساسی خبری هست و نه از حکومتداری مبتنی بر قانون یا وجود قوه مقننه و نه از ساختاری که در آن، نقشی برای مردم وجود داشته باشد.

البته این دستور، تغییر در وضعیت مردم افغانستان بوجود نخواهد آورد.
آنها چهار سال است در همین وضعیت زیسته اند. در این چهارسال، قانون، خود ملاهبه بوده و آنچه که رهبران طالبان خواسته اند.

در واقع، کسانی که انتظار تغییر طالبان و تن دادن آنها به قانون را داشتند، احمق بودند.

از همان روز ابتدایی تحویل دهی افغانستان به طالبان، بدیهی و روشن بود که این گروه قرار است همچون عصر حجر، بر مردم حکومت کند و قرار هم نیست که در نحوه حاکمیت خود، تغییری به وجود بیاورد.

از این پس هم همچون چهار سال گذشته، قانون جنگل که مبتنی بر سرکوب و اختتاق در سیاست داخلی و خدعه با همسایگان در سیاست خارجی است، تداوم پیدا خواهد کرد.

دائمی شدن اداره فعلی طالبان که آخرین میخ بر تابوت عدالت خواهی و کرامت انسانی در کشور است، علاوه بر آثار داخلی، ابعاد خارجی و بین المللی هم خواهد داشت.

طالبان بدون روتوش، یک اداره چند جزیره ای و غیر پاسخگوست که تصمیم گرفته همچنان غیر پاسخگو باقی بماند.

تداوم این وضعیت، با توجه به عمق همکاری‌های استخباراتی طالبان با سازمان های امنیتی غربی، به شدت مطلوب آمریکا و غرب است.

اکنون که آمریکا، در محاصره ایران و روسیه یک قدم پیشتر گذاشته و در کریدور زنگزور، عرصه را بر این دو کشور تنگ تر نموده، نقش افغانستان بی نظم و قانون در اجرای طرح های بعدی، برجسته تر و مهمتر خواهد شد.

طالبان در چهار سال گذشته، حتی اگر بپذیریم که به گروه‌های مسلح جدایی طلب کشورهای همسایه، اجازه اقدام جدی نظامی نداده، اما مانع حضور و آموزش و رشد آنها در داخل خاک افغانستان هم نشده است.

بسیار احمقانه است که کسی باور کند طالبان برای هیچ، به هزاران نیروی مسلح خارجی در داخل افغانستان پایگاه نظامی داده و از آنها حمایت لجستیکی می‌کند.

به محض فراهم شدن شرایط، این گروه‌ها ماموریتی را که به خاطر آن پروار شده اند کلید خواهند زد و طالبان هم به عنوان یک اداره بی تعهد و غیر پاسخگو، به هیچ کسی پاسخگو نخواهد بود.

همسایگان افغانستان می‌توانند همچنان خود را به نفهمیدن بزنند و با پذیرش ننگ تعامل با یک اداره نامشروع و سرکوبگر و قرون وسطایی، به این گروه فرصت بدهند که گامهای بعدی تنگ تر شدن حلقه محاصره آنها را راحت تر بردارد.

سید احمد موسوی مبلغ