تغییرات تازه در سطح والیان، معینان و مقام‌های نظامی اداره طالبان

اداره طالبان در چارچوب تغییرات جدید، جمعی از افراد نزدیک به این گروه را در مقام‌های کلیدی ملکی و نظامی گماشته‌است. این تغییرات شامل انتصاب والیان، معاونان وزارت‌ها و نیز فرماندهان نظامی می‌گردد.

بر بنیاد اعلامیه تازه‌ای که از سوی ریاست اداره امور اداره طالبان منتشر شده، شیخ محمد قاسم خالد، والی پیشین نیمروز، به عنوان معین مبارزه با مواد مخدر وزارت داخله معرفی شده‌است. همچنان، حاجی محمد وزیر بادشاه، به حیث معین تأمینات در همین وزارت گماشته شده‌است.

در ادامه، ملا عبدالحق همکار که پیش از این معین مبارزه با مواد مخدر وزارت داخله بود، اکنون عهده‌دار سمت معین مالی و اداری وزارت فواید عامه شده‌است. حافظ محمد امین جان عمری نیز، که پیش‌تر والی بادغیس بود، به عنوان معین مالی و اداری وزارت مخابرات و تکنالوژی معلوماتی تعین گردیده‌است.

از سوی دیگر، مولوی عبدالقیوم روحانی، والی پیشین خوست، به فرماندهی قول اردوی ۲۰۳ منصوری منصوب شده و ملا محمد حنیف حمزه، معین پیشین وزارت مخابرات، به جای او به حیث والی ولایت بادغیس تعیین گردیده‌است. همچنان، مولوی عبدالمنان محمود، رئیس پیشین ارکان قول اردوی مرکزی، والی ولایت نیمروز شده‌است.

در سایر انتصابات، مولوی عبدالله مختار، که قبلاً به حیث معین تأمینات وزارت داخله ایفای وظیفه می‌کرد، اکنون والی ولایت خوست شده‌است. قاری محمد اسماعیل راسخ، فرمانده سابق قول اردوی منصوری، به عنوان فرمانده امنیه ولایت جوزجان مقرر شده است.

همزمان، مولوی محب‌الله حماس، معاون پیشین ولایت زابل، اکنون مسئولیت فرماندهی امنیه ولایت ننگرهار را گرفته‌است. حافظ سیدالرحمن به عنوان معاون ولایت زابل و ملا فریدالله قیام به حیث معاون ولایت میدان وردک منصوب شده‌اند.

در تحولات دیگر، مولوی سردار محمد مدنی، رئیس پیشین سرحدات در ولایت لوگر، معاون ولایت غزنی شده و مولوی عبدالستار صابر، فرمانده پیشین امنیه جوزجان، اکنون رئیس ارکان قول اردوی مرکزی مقرر شده‌است.

همچنان، حافظ عبدالرشید، معاون قبلی ولایت غزنی، اکنون به عنوان شاروال ولایت خوست گماشته شده‌است. اگرچه اداره طالبان این انتصابات را همچون تغییرات مدیریتی عادی معرفی می‌کند، اما بسیاری از ناظران این نوع جابجایی‌ها را نشانه‌ای از سیاست‌های تمرکزگرایانه و استقرار وفادارترین چهره‌ها در رأس نهادها می‌دانند – روندی که همواره با واکنش‌های انتقادی نسبت به انحصارگرایی و حذف نیروهای غیرهمسو همراه بوده‌است.