روزنامه دان از خسارات اقتصادی پاکستان در پی انسداد راه‌های تجاری با افغانستان گزارش داد

روزنامه پاکستانی «دان» در گزارشی تازه نگاشته است که انسداد مسیرهای تجاری میان پاکستان و افغانستان، زیان‌های گسترده‌ای به اقتصاد پاکستان به‌ویژه در بخش صادرات وارد کرده است.

بر بنیاد این گزارش، توقف صادرات به افغانستان نه‌تنها تجارت دوجانبه را متأثر ساخته، بل راه‌های ترانزیت پاکستان به سوی آسیای میانه و روسیه را نیز به مشکل مواجه کرده است. کالاهایی چون سمنت و زغال سنگ، که از جمله اقلام عمده صادراتی این کشور به افغانستان بوده‌اند، به‌گونه کامل متوقف شده‌اند.

در پی این اختلال، بهای زغال سنگ تا ۴۵ هزار کلدار پاکستانی در هر تُن افزایش یافته است. در نتیجه، پاکستان برای تأمین نیاز سالانه ۴ میلیون تُن زغال سنگ، ناگزیر شده به واردات از کشورهای دوردست چون افریقای جنوبی، اندونیزیا و موزامبیک روی آورد.

صنعت سمنت نیز زیان سنگینی متقبل شده است. کارخانه‌های معروفِ پاکستانی چون چرات، فوجی و میپل لیف که بخشی از فروش‌شان به افغانستان وابسته بود، آسیب گسترده دیده‌اند. درآمد ناشی از صادرات به افغانستان، به‌ترتیب ۹.۸ درصد، ۵.۸ درصد و ۳.۱ درصد مجموع عواید این کارخانه‌ها را تشکیل می‌داد.

بر بنیاد آمار ارائه‌شده توسط این روزنامه، از مجموع صادرات ۱.۸ میلیارد دالری پاکستان به افغانستان، نزدیک به ۱۸۷ میلیون دالر آن به صادرات دوا اختصاص داشت که اکنون به‌طور کامل متوقف گردیده است.

اتحادیه میوه‌فروشان کراچی نیز به روزنامه دان گفته است که پاکستان اکنون به‌جای واردات انار از افغانستان، ناگزیر به واردات از ایران شده است، که این تغییر سبب افزایش چندبرابری قیمت گردیده‌است. هم‌اکنون یک کارتن انار ده‌کیلویی در پاکستان تا ۴۵۰۰ کلدار به فروش می‌رسد. بازار سبزی‌جات نیز به‌دلیل نبود واردات، با کاهش شدید عرضه روبه‌رو شده است.

هم‌چنین در مرزهای تجاری، صدها کانتینر در بلاتکلیفی قرار دارند. به گفته منبع، میان ۷۰۰ تا ۷۵۰ کانتینر در گذرگاه چمن، و ۳۵۰ تا ۴۰۰ کانتینر دیگر در تورخم گیرمانده‌اند. افزون بر این، بیش از ۹ هزار کانتینر کالا در بنادر منتظر ترخیص و عبور هستند.

روزنامه دان تأکید کرده است که پاکستان با سیاست‌های جاری در برابر افغانستان، نه‌تنها بازار منطقه‌ای خود را از دست داده، بلکه با کاهش چشمگیر عواید صادراتی و درآمد ارزی نیز مواجه شده است، به‌ویژه در بخش صادرات گندم و آرد که پیشتر در افغانستان بازار قابل توجهی داشت.

این وضعیت نتیجه مستقیم سیاست‌های انسدادی و تجارتی اداره طالبان است که به‌جای توسعه تعاملات منطقه‌ای، باعث انسداد مسیرهای اقتصادی و افزایش تنش‌های اقتصادی در مرزها شده است.