سفر دوباره فرمانده ارتش پاکستان به آمریکا؛ نشانه‌ی نزدیکی واشنگتن و اسلام‌آباد
- انتشار: ۱۹ اسد ۱۴۰۴
- سرویس: بین الملل
- شناسه مطلب: 234798
عاصم منیر، فرمانده ارتش پاکستان، برای دومین‌بار طی دو ماه گذشته به ایالات متحده سفر کرد؛ اقدامی که تحلیل‌گران آن را نشان‌دهنده‌ی تلاش دو کشور برای تقویت دوباره‌ی مناسبات نظامی و استراتژیک تفسیر می‌کنند.
در جریان این سفر، منیر با جنرال جان دان کیـن، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا دیدار کرد. دو طرف در این نشست روی مسایل مرتبط به منافع مشترک نظامی و امنیتی بحث کردند. همچنان، فرمانده ارتش پاکستان از جنرال کین به‌گونه‌ی رسمی دعوت کرد تا از پاکستان دیدار نماید.
در ادامه، منیر در مراسمی ویژه برای انتقال مسئولیت در فرماندهی مرکزی ایالات متحده (CENTCOM) نیز حضور یافت؛ جایی که جنرال مایکل ای. کوریلا پس از بازنشسته‌شدن، مسوولیت را به جنرال برد کوپر سپرد. ارتش پاکستان با پخش بیانیه‌ای اعلام کرده که در این محفل، عاصم منیر بر تعهد اسلام‌آباد برای حفظ همکاری دوامدار با آمریکا در برابر تهدیدات امنیتی مشترک تأکید کرده است.
این دیدار کم‌تر از دو ماه پس از ملاقات خصوصی منیر با دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده در قصر سفید به‌وقوع پیوسته است. بسیاری این دیدارها را نشانه‌ای از تقویت نقش ارتش پاکستان در دیپلماسی منطقه‌ای و مناسبات فرامنطقه‌ای ارزیابی می‌کنند.
در شرایطی که نفوذ سران نظامی پاکستان در سیاست داخلی، خارجی و حتی اقتصاد این کشور پررنگ‌تر شده است، تعاملات اخیر با واشنگتن معانی ژرفی دارد و احتمالاً بر سطح همکاری‌های آینده دو کشور تأثیرگذارتر خواهد بود.
پیش‌تر نیز روابط میان واشنگتن و اسلام‌آباد پس از چند سال تیرگی، به تدریج در حال بهبود است. شهباز شریف، نخست‌وزیر پاکستان، از نقش‌آفرینی دونالد ترامپ در کاهش تنش‌های مرزی با هند ابراز رضایت کرده بود، هرچند مقام‌های دهلی‌نو این ادعا را رد کرده‌اند.
همزمان با این تحولات، دولت ترامپ تعرفه واردات بر برخی کالاهای پاکستان را نسبت به کشورهای دیگر جنوب آسیا کاهش داده است؛ اقدامی که ممکن است انگیزه‌های اقتصادی تازه‌ای را برای گسترش روابط دوجانبه ایجاد کند.
تحولات اخیر برای افغانستان نیز اهمیت دارد، چرا که تقویت همکاری‌های نظامی پاکستان و ایالات متحده، ممکن است تأثیرات مستقیم بر معادلات امنیتی منطقه، به‌ویژه در قبال طالبان داشته باشد؛ گروهی که اکنون حاکم افغانستان‌اند اما از حمایت وسیع نظامی یا مشروعیت بین‌المللی برخوردار نیستند.
نظرات(۰ دیدگاه)