در مفاتیح الجنان می خوانیم: شیخ طوسی از حارث بن مغیره نضری روایت کرده: که امام صادق (ع) در شب آخر ماه شعبان و شب اوّل ماه رمضان این دعا را می‌خواند:
اللّٰهُمَّ إِنَّ هٰذَا الشَّهْرَ الْمُبارَکَ الَّذِى أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ وَجُعِلَ هُدىً لِلنَّاسِ وَبَیِّناتٍ مِنَ الْهُدىٰ وَالْفُرْقانِ قَدْ حَضَرَ فَسَلِّمْنا فِیهِ وَسَلِّمْهُ لَنا وَتَسَلَّمْهُ مِنّا فِى یُسْرٍ مِنْکَ وَعافِیَهٍ، یَا مَنْ أَخَذَ الْقَلِیلَ وَشَکَرَ الْکَثِیرَ اقْبَلْ مِنِّى الْیَسِیرَ؛خدایا، این ماه مبارک که قرآن در آن نازل شده و هدایتی برای مردم و دلایل روشنی از هدایت و تمیز میان حق و باطل قرار داده شده است، فرا رسید، پس ما را در آن به‌سلامت بدار و آن را برایمان سالم نگهدار و از سوی خویش در حال آسانی و سلامت کامل از ما تحویل بگیرش، ای آن‌که اندک را بپذیرد و بسیار را قدر نهد، از من اندک را بپذیر.
از امام رضا (ع) روایت شده است: هرکه سه روز آخر ماه شعبان را روزه بگیرد و آن را به ماه مبارک رمضان پیوند دهد حق‌تعالی ثواب روزه دو ماه پی در پی را برای او بنویسد.
سخنان نورانی حضرت علی (ع)، ادب به عنوان بالاترین زیور انسان، بهترین میراث و کلید رسیدن به شرافت و خرد معرفی شده است. امام علی (ع) به ما می‌آموزند که ادب، نه تنها یک ویژگی فردی، بلکه ریشه در خرد و ارتباط تنگاتنگی با رشد معنوی انسان دارد.
امام هادی (ع) در روایتی ارزشمند، به یکی از شیعیان یادآور شدند که همه اتفاقات، حتی اتفاقات تلخ و ناخوشایند، حکمت الهی دارند و نباید روزگار را سرزنش کرد.
پیامبر اکرم (ص) در دعای خود ، بر لزوم روزی حلال و رفع مشکلات اقتصادی تأکید داشتند. ایشان در مناجات خویش، از خداوند درخواست توانگری و روزی فراوان کردند و بر اهمیت بی‌نیازی از حرام و تکیه بر فضل الهی تأکید ورزیدند، همچنین این دعا نشان از اهمیت توجه به مسائل اقتصادی و معیشتی در دیدگاه اسلام و اهمیت دعا و توسل به خداوند در رفع مشکلات است.
همزمان با گسترش محدودیت‌های طالبان در کشور، این گروه در بامیان به مردم هشدار داده‌اند که نمازشان را در پنج وقت به طور جداگانه ادا کنند در غیر این صورت با برخورد جدی مواجه می‌شوند.
