مردم، نخبگان و مسئولان دو کشور بدانند که در این اقیانوس مواج و طوفانی در یک کشتی نشستهایم و دشمنان مشترکمان سخت در پی به زیر کشیدن و دود نمودن این دو پرچم زیبا هستند؛ پرچمهای زیبایی که رنگ و جملات حک شد در آنها قلب دشمنان تمدن، فرهنگ، باورها و ارزشهای دو ملت را نشانه رفته اند!
با مقایسه این دو اتفاق ( دوستم و سلطان زوی ) به این نتیجه می رسیم که تاریخ این کشور، روی تردمیل است. در جا حرکت می کنیم، خسته می شویم اما هیچ جا به جایی و پیشرفت نداریم.
فراموش نکنیم که جمهوری اسلامی علیرغمِ انتقادات و اعتراضاتی که ما بر آن داریم، تنها پرچمدارِ مقاومت در برابر استیلاجویی و سلطهطلبی دنیای متکبّر و تمامتخواهِ غرب بر جهان اسلام است.
فروکاست جمعیتی شیعیان افغانستان از سوی وزارت خارجه امریکا به پانزده درصد، آب سردی بود که روی دست پیشگامان مدنی مداحی از غرب ریخته شد؛ همانهایی که در انداختن طوق طوع امریکا بر گردن خود مسابقه برگزار کرده بودند و با وقاحت و سبکسری بیلگام، از همه مرزها و موازین ملی و مذهبی عبور کردند.