مذاکرات قطر را می توان از لحاظ اهمیت استراتژیک و نتایج سیاسی ـ ساختاری تاحدود زیادی با اهمیت مذاکرات بن مقایسه نمود. مذاکرات بن، به توافقی منجر شد که از لحاظ سیاسی وساختاری فصل تازه ای درحیات سیاسی و مناسبات قومی و بنیادهای فرهنگی ـ اجتماعی جامعه ی افغانستان گشود.
علیرغم گذشت یک هفته از مراسم آغاز مذاکرات صلح افغانستان در قطر، مذاکرات گروه‌‌های تماس دو طرف هنوز در مورد طرزالعمل و تقسیم اوقات مذاکرات صلح نهایی نشده است.
محمد اشرف غنی، رئیس جمهور بار دیگر از گروه طالبان خواست تا آتش بس سراسری و دائمی در کشور را بپذیرد.
عضو تیم مذاکره کننده طالبان با دولت گفت که طالبان گروهی متحد است و چیزی به عنوان شبکه حقانی وجود ندارد.
ملت خواهان نظام جمهوری است. جمهوریتی که “جمهورِ” شهروندان در آن حرمت و اصالت و مالکیت و فاعلیت داشته باشند.
نمایندگان دولت و طالبان امروز در قطر درباره طرزالعمل های کاری گفتگو می کنند تا دیدگاه های طرفین به یک نقطه مشترک تبدیل شود.
بر پایه‌ای احتمالات و گمانه‌ها، حتی در صورتِ موفقیتِ مذاکرات قطر و برقراری صلح میان دولت و جناحِ غالبِ طالبان، باز هم افراط‌گرایی و خشونت و ترور و ناامنی از این سرزمین برچیده نخواهد شد.
رئیس حزب جمعیت اسلامی چارچوب فعلی روند صلح را ناقص خواند و گفت: این چارچوب توانایی حل بحران افغانستان را ندارد.
حنیف اتمر، سرپرست وزارت امور خارجه در راس یک هیات بلندپایه دولتی به تاجیکستان سفر کرد.
دو ایدئولوژی عمده و ریشه دار، ظرفیت هاى اصلى و عوامل مهم جنگ در افغانستان مى باشند: ایدئولوژى افراطیت و ایدئولوژى تبعیض و نابرابرى.