سرویس سیاست

چرا صدای آسیب دیدگان را کسی شنوا نیست؟

ملیشه های حکومتی به سرسپردگی وحیدقتالی درهرات خانه های مردم را تاراج کردند و فجیع تر آن که اسیران را پس از اسارت با ضرب گلوله کشتند! نهادهای عدلی و قضایی و مدنی و حقوق بشری کجایند؟

نکاتی درباره تظاهرات هواداران حکمتیار

حکمتیار ده روز به حکومت وقت داد تا به خواسته های شان سر تمکین فرود آورد. او حکومت را به غلامی خارجی ها متهم کرد و ضعف ارگ را با تمام قوت فریاد کشید. در اینجا خبری از هشدارهای پی در پی گارنیزاسیون نبود، حمله انتحاری صورت نگرفت و آتش باری بر مظاهره چیان نشد. همه چیز در فضایی آرام و روماتیک شکل گرفت.

هماهنگ باشید تا کامروا شوید!

دزدانِ کم‌تجربه و تازه‌کاری که بدون هماهنگی و تبانی با پلیس، لباس مقدس «سارق» را به تن می‌کنند و دست به سرقت می‌زنند؛ بسیار سریع و آسان، شناسایی و دستگیر و مجازات می‌شوند؛ اما دزدانِ باهوش و حرفه‌ای که با اشاره و اجازۀ پلیس، مرتکب سرقت و غارت می‌شوند، هیچگاه شناسایی و مجازات نمی‌شوند؛ بلکه تا ابد به حیث «سارقِ مسئول» و «دزدِ شریف» به شغل خود ادامه می‌دهند.

آپارتاید رفتاری حکومت محلی هرات!

حال سوال این است که چه فرقی بین مولوی انصاری و حبیب غوریانی در قانون شکنی است، که یکی با این همه خشونت و کشتار از سوی ولایت و شخص والی مواجه می شود، ولی دیگری نه تنها مورد تعقیب قرار نمی گیرد، که حتی مورد تشویق حکومت نیز می باشد؟