نباید هرگز در آرزوی انقلاب گرسنگان بود چون تروخُشک را می‌سوزاند اما من چه بنویسم و چه ننویسم و شما چه بخوانید و چه نخوانید، جامعه افغانستان به سوی انقلاب گرسنگان به پیش میرود. آدم گرسنه چیزی برای باختن ندارد تا از دست بدهد و انقلابی که هدفی جز سیر کردن شکم و رهبری جز تقلا برای زنده ماندن نداشته باشد، بدترین نوع انقلاب‌ها در جهان است.
آقای رئیسی کم و بیش با دردها و رنجهای مهاجرین آشناست و امید میرود برای تعیین تکلیف مهاجرین گامی بردارد و روزنه ای رو به آینده برای نسلهای دوم و سوم و چهارم مهاجرین افغانستانی مقیم جمهوری اسلامی بردارد.
اگر متهم به پخش و نشر انرژی منفی نشوم؛ واقعیت اما آن است که ما همه کشته شدگان بی نبردیم؛ نسلِ که در اوج بی انصافی زمانه متولد شدیم؛ نسلِ انقلاب های نیمه کاره و اعتراض های سرکوب! نسلِ پر از استعداد در کنج خانه و در سایه اضطراب، نسلِ نابغه های محصور و آواره، نسل ما را نه گذشته ها درک میکنند و نه آینده ها خواهند فهمید.
کمیته بین‌المللی نجات با نشر گزارشی از افغانستان به‌عنوان آسیب‌پذیرترین کشور جهان از لحاظ بحران بشری یاد کرده و گفتهاست که وضعیت در این کشور در حال وخیم‌شدن است.
کمیته اضطراری حوادث طبیعی بریتانیا اعلام کرده‌است که برای مردم افغانستان کمک جمع‌آوری می‌کند.
برنامه جهانی غذای سازمان ملل (WFP) می‌‌گوید تقریباً همه مردم افغانستان به اندازه کافی غذا برای خوردن ندارند. این نهاد گفته است که فروپاشی اقتصاد افغانستان، می‌تواند منجر به بروز فاجعه در سال آینده شود.
شماری از زنان در گردهمایی‌های اعتراضی در شهر کابل اعلام کردند که زنان در افغانستان گروگان سیاست «عقب‌گرا» و «متحجرانه» گروه طالبان قرار گرفته‌اند.
گروه بین‌المللی بحران در گزارشی گفتهاست در صورت عدم کمک‌رسانی برای مردم افغانستان، قحطی و گرسنگی بیشتر از جنگ ۲۰ سال اخیر، افغانستانی ها را خواهد کشت.
گروهی از شهروندان کابل که زنان نیز در جمع‌شان بودند، امروز دوشنبه علیه وضعیت موجود کشور تظاهرات کردند.
سازمان عفو بین‌الملل در گزارشی گفتهاست که خدمات ضروری و حفاظتی برای زنان و دختران قربانی خشونت مبتنی بر جنسیت، پس از تسلط طالبان از بین رفته و این زنان رها شده‌اند.