سرویس سیاست

امان‌از درد تبعیض

سال‌هاست که از پدیده رنج‌آور تبعیض آشکار وحتی«سیستماتیک» انتقاد کردیم وهُشدار دادیم، گفتیم که مرض روبه گسترش تبعیض به تنهایی می‌تواند شیرازه وحدت‌ملی نیم‌بند درافغانستان‌را ازهم بپاشاند و سلامت روحی و روانی جامعه‌را برای ده‌ها سال به خطر بیندازد.

از بن تا دوحه

شور و شعف/هیجان و التهابِ امروزِ افغان‌ها در پیوند با مذاکرات صلحِ «قطر» دست کمی از شور و احساسات آنان در قبال کنفرانس «بن» در دو دهه‌ی قبل ندارد.

طالبان

زبانِ طالب

در گفتگو با طالب، نه بلاغت کارساز است و نه ادبیات شیک موثر؛ با طالب باید جسورانه سخن گفت و چشم درچشم او دوخت، بدون لکنت زبان، بدون تعلل در بیان و بدون لرزشی در دست و بدون ارتعاشی در لب و با صدای بلند، از حقانیت آزادی و دمکراسی و حقوق زن و کودک و انسان سخن گفت و جنایات و وحشگیر هایش را با جلمات آتشین و اشارات آهنین بر صورتش کوبید.