چهره های خشونت طلبی چون مولوی انصاری و گلبدین حکمت یار که مردم را به شورش علیه حکومت فرا می خوانند، بهتر است قبل از هر چیز، طرح جایگزین خود، برای حاکمیت را ارائه دهند. آقای حکمت یار چهل سال است که با شعار حکومت اسلامی آدم می کشد، اما تا کنون هرگز مشخص نکرده است که مدل حکومت اسلامی مورد نظر وی چیست و چه مشخصات و نشانه های دارد. آیا منظور وی، احیای همان نظام پوسیده خلافت است؟
معاون پیشین ریاست جمهوری پس از بازگشت به کابل گفت: در صورتی که گفتگوهای صلح با طالبان به نتیجهای نرسد، باید از فروپاشی وضعیت موجود و نظم حاکم در کشور جلوگیری شود.
نهادهای اجتماعی، از جمله نظام سیاسی، ارزش نسبی دارند نه مطلق. اگر برای خیر بزرگتر، صلح، بتوان به یک دوران گذرا تن داد و از بن بست فعلی خارج شد، هیچ اشکال ندارد. حاکمان فعلی مساوی با کل نظام نیستند که مرگ خود را پیشرط حکومت قرار داده اند. می توان بدون مرگ حاکمان فعلی و عبور از آنها به حکومت موقت رسید. البته اگر راه رسیدن به صلح فقط همین باشد.
آمریکا میتواند از ابزارهای اقتصادی برای وادارسازی طالبان به پذیرش نوعی توازن در مذاکرات بهرهبرداری کند. زیرا با توجه به نیاز مالی هر دولتی در افغانستان به امریکا برای بازسازیهای پس از جنگ، ایالات متحده نقشی انکارناپذیر در دوران پساصلح ایفا خواهد کرد.