روزگار تلخ و پیچیدهای است، قبول. همه مسیرها اکنون بنبست است، درست. داخلیها در دل بحران هستند و مصالح خود بهتر میدانند، هم قبول! اما داخلیها مسئول خلق وضعیت کنونی هم هستند. تعامل گزیرینهی ناگزیر است، اما نباید ابزار مشروعیت گروه تروریستی شد. باید شکیبایی کرد، جهان، چه تعاملی میکنند؟!
بین بیعت و وحدت بسیار فرق است. وحدت و ایتلاف بین دو طرف برابر حد اقل در تئوری صورت می گیرد. بین نماینده ی خدا و یک بنده ایتلاف نمی شود بلکه اطاعت و بیعت است. اگر کسی روزی از ایتلاف یا وحدت بیرون رفت؛ اختیار دارد. اما کسی که بیعت را بشکند؛ گردنش زده می شود.
آنچه که روز گذشته و با هنرنمایی جعفر مهدوی و واعظ زاده بهسودی در کابل روی داد، بنیانگذاری سیره نامبارک و ناپسندی در راستای مشروعیت بخشی داخلی به طالبان است.
مبنای عمل امروز آقای واعظ زاده را با تمام توجیهات تاریخی و مذهبی شیعی اش می دانم اما ترسم این است که ایشان آن توجیهات را هنوز درک نکرده باشد و فقط برای خدمت به طالبان از خود و فقاهت هزینه کرده باشد.
براساس مطالبی که از سوی دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد (UNODC) منتشر شد، بیش از ده هزار شهروند کشورهای آسیای مرکزی در کنار سازمان های تروریستی در افغانستان میجنگند.