همانگونه که پیشبینی میشد، طالبان بلخاب را تصرف کردند و اگر دوباره هم توسط نیروهای مقاومت مردمی بازپس گرفته شود، باز هم طالب فاتح موقت میدان است. هر چند که در فرجام، اینها با حمله بر بلخاب، زمینه را برای مقاومتهای بیشتر فراهم کردهاند.
طالبان از طریق فرایند مردم سالاری؛ به قدرت نرسیدهاند و مردم حق وکالت و نمایندگی به آنها ندادند در نتیجه به لحآظ حقوقی حق اقدام علیه دیگران را ندارند. وقتی حکومت فاقد مشروعیت حقوقی و مردمی باشد، وصله بغاوت یک وصله نچسب و بیمعناست.
منابع میگویند که حمدالله محب، مشاور امنیت ملی اشرف غنی، در استانبول قرار بود در نشستی که توسط یک رسانه برگزار شده، شرکت کند؛ اما گفته میشود دولت ترکیه به محب اجازه نداده است که از میدان هوایی استانبول بیرون شود
فارن پالیسی به یک گزارش داخلی یوناما دست یافته که تشدید نقض حقوق بشر از سوی طالبان از جمله آزار زنان و کودکان، خفه کردن رسانهها و هدف قرار دادن فعالان مدنی را تایید میکند.
اکنون وقت آن است که مهدی مجاهد نسبت خود را با طالبان روشن کند و اگر چنین نشود، حتی اگر مدافعین بلخاب پیروز هم شوند، تاریخ، این جنگ را در خود ثبت نخواهد کرد. چون درگیری بر سر کسب امتیازهای درون گروهی، ارزش ثبت در تاریخ را ندارند.
از همان نخست معلوم بود که در برابر طالب که نماد عریان زورگویی است، نمیشود جز با توسل به زور به زبان دیگری سخن گفت.
اگر مولوی مهدی بخواهد افکار عمومی را با خود همراه کند و احیانا پشتیبانی جبهه مقاومت را هم در کنار خود احساس کند دقیقا در همین مقطع مهم، باید تکلیف خودش را با طالب مشخص کند.