برخورد مسئولان کنونی با این قضیه تا اکنون هم دوگانه و همراه با اما و اگر است؛ سخنگوی حکومت آن را رد میکند، در حالی که مسئول دیگری میپذیرد، یکی قول بررسی میدهد و دیگری از اجرائات صورت گرفته دفاع میکند که همین چند صدایی خود گویای مشکلدار بودن این قضیه است.
تمام رسانهها و محافل از کوچ اجباری دایکندی میگویند، با اتکا به ادعاهایی با بوی تند توطئه! سخنگوی حکومت کنونی کوچ اجباری را رد کرده است، اما مردمِ بیخبر از تکذیب حکومت در حال تلخترین کوچیدن این دهههای پسین است.
کوچ اجباری دایکندی، مرا بیاد تاریخ ننگین و سیاه گذشته می اندازد. گذشته ای که دارد تکرار می شود، اما با این تفاوت که این بار پاسخ اش قطعن محکم تر و جدی تر خواهند بود.
آنچه در این تصویر خیلی واضح است، نگاه شهوتآلود و جنسیتزده طالبان به زن است. از منظر طالبان، زن یعنی تن. آنها زن را به تنانگیاش فرومیکاهند و روح انسانیاش را نمیبینند.