پلیس مهاجرت ایران خدمات را تنها به دارندگان گذرنامه محدود کرد

پلیس مهاجرت ایران اعلام کرده‌است که از تاریخ ۱۷ سنبله ۱۴۰۴، ارائه هرگونه خدمات به اتباع خارجی را به داشتن گذرنامه معتبر مشروط ساخته و تأکید نموده که پیگیری امور مربوط به برگه‌های سرشماری صرفاً از طریق دفاتر کفالت و وزارت کشور ممکن است.

این تصمیم در حالی گرفته شده‌است که وزارت کشور ایران هنوز دستورالعمل مشخصی برای ساماندهی جدید مهاجران دارای برگه سرشماری صادر نکرده‌است. به همین دلیل، از مهاجران افغانستانی خواسته شده تا زمان صادر شدن اطلاعیه رسمی، به دفاتر کفالت مراجعه نکنند.

سرهنگ حیدری سیرت، مسئول در پلیس مهاجرت، با تأیید آماده‌گی این اداره برای همکاری در روند ساماندهی مهاجران، اظهار داشت که هرگونه اقدام در چارچوب تفاهمات باید توسط وزارت کشور هدایت شود. او بار دیگر از مهاجران تقاضا کرد تا پیش از صدور بخشنامه رسمی، از مراجعه حضوری خودداری کنند.

در هفته‌های اخیر، گروه‌هایی از مهاجران افغانستانی برای تمدید اقامت خود در برابر دفتر پلیس مهاجرت و گذرنامه در تهران تجمع کرده بودند. برخی از آنان بر این باور بودند که با تکمیل یک فرم ساده می‌توانند اقامت خود را برای یک سال دیگر تمدید کنند. این در حالی‌است که برای دریافت خدمات، مهاجران تنها در صورت داشتن گذرنامه یا دریافت نوبت از سامانه kanoonnobat.ir حق مراجعه به دفاتر را دارند.

مقامات ایرانی هشدار داده‌اند که عدم رعایت شرایط اداری می‌تواند پیامدهای سنگینی مانند بازداشت، اخراج اجباری و قرار گرفتن در فهرست سیاه به‌مدت حداقل پنج سال در پی داشته باشد.

رئیس مرکز امور اتباع و مهاجرین در ایران گفته‌است که در حال حاضر بیش از دو میلیون نفر از مهاجران افغانستانی بر اساس خوداظهاری‌شان دارای برگه سرشماری اند، اما برگه‌هایی که در گذشته صادر شده بود از آغاز سال جاری اعتبار قانونی خود را از دست داده‌اند. با وجود این، تنها نیمی از این افراد برای دریافت برگه خروجی اقدام کرده‌اند.

پلیس مهاجرت همچنین اعلام کرده‌است که تا اطلاع ثانوی خدماتی در زمینه صدور معرفی‌نامه یا دریافت اسناد ارائه نخواهد شد و این روند تنها پس از بررسی متقاضیان قبلی و تکمیل مراحل اداری مشخص خواهد گردید.

بازداشت‌های گسترده، بلاتکلیفی اداری و برخورد گزینشی با مهاجران افغانستانی از سوی اداره طالبان مورد رسیدگی حقوقی قرار نگرفته و این روند فشار مضاعف را بر دوش هزاران خانواده مهاجر گذاشته‌است که اکنون حتی دسترسی به حداقل خدمات را نیز از دست داده‌اند.