بیش از ۱۱۳ هزار مهاجر در نیمه نخست سپتامبر از ایران و پاکستان اخراج شدند

سازمان جهانی بهداشت با نشر گزارشی در مورد وضعیت مهاجران اخراج شده به افغانستان اعلام کرده است که در نیمه نخست ماه سپتامبر ۲۰۲۵، بیش از ۱۱۳ هزار و ۶۹۰ تن از ایران و پاکستان وارد کشور شده‌اند. اکثریت این افراد، حدود ۷۲ درصد، از مرز ایران وارد افغانستان شده‌اند و گذرگاه اسلام قلعه در ولایت نیمروز به‌عنوان شلوغ‌ترین نقطه ورود بازگشت‌کنندگان معرفی گردیده است.

به اساس این گزارش، تنها در ولایت نیمروز بیش از ۶ هزار و ۷۰۰ مشاوره سرپایی با مهاجران انجام شده و در شرق کشور نیز بیش از ۲ هزار و ۲۰۰ تن خدمات صحی دریافت کرده‌اند. از جمله شایع‌ترین مشکلات صحی در میان این برگشت‌کنندگان می‌توان به عفونت‌های مجاری تنفسی، اسهال، سوءتغذیه و موارد مشکوک به بیماری سل اشاره کرد.

تیم‌های صحی سیار نیز در گذرگاه‌های مرزی از جمله تورخم، میلک و قلعه‌اسلام مستقر شده و واکسیناسیون کودکان علیه بیماری‌هایی مانند فلج اطفال و سرخک را انجام داده‌اند. این اقدامات بخشی از تلاش‌های فوری برای جلوگیری از گسترش بیماری‌ها در میان جمعیت برگشت‌کننده بوده است.

بر بنیاد این گزارش، تمرکز خدمات در مناطق مختلف کشور متفاوت بوده است؛ در ولایت‌های غربی خدمات اضطراری و واکسیناسیون بیشتر ارائه شده، در جنوب درمان زخم‌ها و بیماری‌های جلدی برجسته‌تر بوده و در شرق کشور رسیدگی به کودکان و تغذیه آنان در اولویت قرار داشته است.

با آنکه این تلاش‌ها تا کنون ادامه دارد، اما سازمان جهانی بهداشت هشدار داده است که کمبود منابع مالی پایدار ممکن است روند ارائه خدمات را مختل سازد. این نهاد بین‌المللی خواهان تقویت تیم‌های صحی سیار، بهبود دسترسی به آب آشامیدنی سالم و سامانه فاضلاب، فراهم‌سازی حمایت‌های روانی-اجتماعی برای بازگشت‌کنندگان و رسیدگی به مشکلات ناشی از مدیریت ناصحیح زباله‌های طبی شده است.

همچنان، سازمان جهانی بهداشت بر ضرورت تدوین برنامه‌های عاجل برای مهار موج فزاینده برگشت مهاجران و تأمین نیازهای زنان و کودکان در مراکز مرزی تأکید کرده است. این نهاد هشدار داده است که بدون توجه و پشتیبانی مؤثر از سوی نهادهای بین‌المللی و داخلی، خطر بروز بحران صحی فراگیر در میان برگشت‌کنندگان افزایش خواهد یافت.

در حالی‌که فشار مهاجرت، ضعف زیرساخت‌های اولیه و ناامنی اقتصادی وضعیت را پیچیده‌تر ساخته، اداره طالبان نیز در زمینه مدیریت این روند ناکارآمد ظاهر شده و توانایی لازم برای پاسخ‌گویی مؤثر به این بحران را از خود نشان نداده است.