از خود بنالیم نه از بیگانه!

گفته می شود که عربستان صد مدرسه در افغانستان می خواهد بسازد. با نشر این خبر، موجی از انتقادها و شکایت ها به آدرس عربستان واردشده است. یکی از انتقادها این که عربستان برای خود دیسکو و مکان های تفریحی می سازد، اما برای ما مدرسه.

اگر اندکی عمیق تر فکر کنیم، این حق ماست، ما شایسته همین هستیم که عربستان در افغانستان مدرسه افراطی پرور بسازد، و پاکستان کشور ما را عمق استرتژیک خود بداند، و هند خاک ما را پایگاه فشار بر پاکستان قرار دهد؛ و ما همه افغان های دلیر و نترس، سربازان و غازیان داوطلب این جنگ کثیف و رقابت خونین می شویم!

لحظه ای بیاندیشیم اگر ما بجای عربستان و پاکستان می بودیم چه می کردیم؟ آیا به مردم منطقه گل هدیه می دادیم؟ ما که لایق آن نیستیم تا همدیگر را بپذیریم، ما که عقل و شناخت منافع ملی خود را نداریم، ما که دست مان به قدرت و ثروت رسیده اینگونه به چپاول مشغول هستیم و بر مردم بیچاره خود ستم مضاعف روا می داریم، ما که بصورت غیر انسانی و پست تر از هرموجودی، حتا کمک دنیا را برای مبارزه با کرونا، پروژه سازی کرده و دزدی می کنیم، ما که مرتکب هزاران جنایت، خیانت، فساد و…. در حق خود و کشور می گردیم و در بدنامی شهره آفاق گشته ایم، چطور جاهلانه و ساده لوحانه انتظار داشته باشیم که دیگران برای ما دل بسوزانند و خانه ما را آباد کنند؟!

شکور اخلاقی