اتوپیاگرایی

تا پیش از فراگیری کرونا آرمانشهرگرایی و اندیشه‌های اتوپیایی شاید یکی از احمقانه‌ترین دیدگاه‌های تاریخی‌ شناخته می‌شد.

شرایط کنونی اما اتوپیاگرایی را به یک خواستِ جهانی بدل نموده، به شکلی که همه‌ی جهان از وضعیت کرونایی ناراضی است و دوست دارد از آن رهایی یابد.

این گونه‌ی جدید از اتوپیاگرایی اما بیش از آنکه معطوف به آینده باشد، متمرکز بر گذشته است و اکثریت انسانها آرزوی بازگشت به دوران پیشاکرونا دارند و آرمانشهر خود را در بازیافتِ الگوهای زندگی گذشته می‌دانند.

به نظر می‌رسد که اگر اتوپیا باوری کنونی معطوف به آینده‌ و جهانی نو نباشد، به ضدِّ خود یعنی «دیستوپیا/ ویرانشهر» بدل گردیده و زمین و انسان به دستِ خود انسان تباه خواهد شد.

اتوپیاگرایی باید چشم‌انداز خود را شکلی از حیات قرار دهد که در آن کره‌ی زمین و همه‌ی گونه‌های گیاهی و حیوانی به شمولِ انسان، از دست انسان در امان باشند.

دکتر سید یحیی موسوی