مردم دانا و بازیگر

در ادامه رقابت‌های جام جهانی، تیم ملی آرژانتین و پرتغال حذف شدند. از رویداد حذف تیم ملی آرژانتین و پرتغال، با وجود داشتن مسی و رونالدو، اگر بخواهیم یک درس سیاسی بگیریم؛ می‌توان این نتیجه کلی را استباط کرد.

آن نتیجه این است که برای نباختن یک گروه و یک مجموعه هم‌سرنوشت، از یک فوق ستاره و ابر قهرمان نیز به‌تنهایی کاری ساخته نیست؛ لذا، برای جلوگیری از باخت دردناک؛ و در مقابل، برای گرفتن نتیجه مطلوب و برنده شدن، باید همه تیم، هوشمندانه و با جان و دل بازی کنند و الا همه بازنده‌اند.

ملت منفعل و مردم به‌خواب رفته را فوق ستاره و ابر قهرمان که هیچ، خدا هم برایش هیچ‌کاری انجام نمی‌دهد. خدا این را به‌صراحت بیان کرده است. مردم از قضا و تقدیر سخن می‌گویند در حالی که خدا مدیریت و سیاست را به‌خود آنان واگذار کرده‌است، براساس سنت الهی، این، آن‌ها هستند که باید تغییر ایجاد کنند و روزگار خود را بهبود بخشند.

بنابراین، براساس این تحلیل ورزشی درد ما؛ ضخیم‌تر و عمیق‌تر است. فوق ستاره نداریم. مردم به‌بخواب رفته‌اند، حق خود را مطالبه نمی‌توانند و بازیگرانی که فقط گل به‌منافع ملی؛ یعنی گل به‌خودی می‌زنند. تا این‌جای کار که دست ما از آسمان و پای ما از زمین کنده است. مگر این‌که از خواب بیدار شویم. به‌این خاطر است که گفته‌اند “مملکت مردم دانا می‌خواهد” تا سرنوشت خود را بدست گیرند، بازیگر و نقش‌آفرین باشند و الا فهم، شعور، کرامت و سرنوشت آن‌ها، توسط سیاستمداران سبک‌مغز، به‌بازی گرفته ‌خواهندشد.

داکتر سید جواد سجادی