فرا افکنی از نوع آمریکایی

طالبان یک هفته قبل از سقوط شهر فراه، به جنگجویان‌شان برای حمله گسترده به این شهر، فراخوان داده بودند. آمادگی طالبان برای حمله به شهر فراه، چنان آشکار و عیان بود که علاوه بر مسئولان دولتی و نیروهای امنیتی فراه، مردم عادی این شهر نیز متوجه این امر شده بودند.

عصر روز دوشنبه ۲۴ ثور، کاروان‌های موتوری و ستون‌های رزمی طالبان در اطراف شهر فراه تجمع کردند و اوایل بامداد ۲۵ ثور از سه جهت به شهر هجوم بردند. شبه‌نظامیان طالبان، سپیده‌دم، خطوط دفاعی و امنیتی شهر فراه را شکستند و هم‌زمان با طلوع آفتاب وارد شهر شدند. شاهدان عینی در گفتگوی تلویزیونی با وزیر داخله افغانستان و فرمانده ناتو که به صورت زنده از ولایت فراه پخش شد، جزئیات سقوط فراه را شرح دادند.

تصاویری که طالبان از جنگجویان‌شان در روز تصرف شهر فراه منتشر کردند نیز نشان می‌دهد که آن‌ها به صورت گروهی و سازماندهی‌شده به این شهر حمله‌ور می‌شوند. این یک‌طرف قضیه، طرف دیگر قضیه این است که حادثه فراه، بیخ گوش نظامیان ناتو به خصوص نیروهای آمریکایی اتفاق افتاد. شهر فراه در مجاورت دو پایگاه مهم نظامیان خارجی قرار دارد.

یکی از پایگاه‌ها در شیندند هرات و دیگری در منطقه شوراو هلمند که به پایگاه باستیون مشهور است، واقع شده است. به رغم آن که در حال حاضر تعداد نظامیان خارجی در این دو پایگاه کاهش یافته اما بازهم تعدادی که در این دو پایگاه حضور دارند، به انواع و اقسام تسلیحات از جمله بالگرد و پهپادهای جنگی و تجسسی مجهز هستند.

تازه، در جنگ‌های کلاسیک و مدرن، دوری و نزدیکی میدان جنگ معنا ندارد. حتی برای نیروهای آمریکایی مستقر در پایگاه بگرام نیز فرقی نمی‌کرد که عملیات را در ولایت پروان یا ولایت فراه انجام دهند. منتها کمک به نیروهای امنیتی افغانستان در شهر فراه از پایگاه شیندند و باستیون، ۲۰ دقیقه و از پایگاه بگرام ۶۰ دقیقه زمان می‌برد اما ناتو و به خصوص نیروهای آمریکایی تا لحظه‌ای که شهر فراه به تصرف جنگجویان طالبان افتاد، هیچ‌گونه کمکی به نیروهای امنیتی افغانستان نکردند. ۱۲ ساعت پس از سقوط شهر فراه، زمانی که جنگجویان طالبان از غارت ادارات دولتی فارغ شده بودند و قصد خروج از شهر را داشتند، هواپیماهای ناتو و آمریکایی در آسمان ظاهر شدند و چند تا بمب ریختند که آن‌هم معلوم نشد کجا ریختند.

اکنون فرماندهی مرکزی نیروهای هوایی آمریکا مدعی شده است که هواپیماهای آمریکایی در ماه اپریل گذشته، ۵۶۲ بمب و موشک در افغانستان استفاده کرده‌اند. براساس این گزارش که دیروز منتشر شد، استفاده‌ی این مقدار بمب و موشک توسط نظامیان آمریکایی در افغانستان، در ۱۰ سال گذشته بی‌سابقه بوده است. اکنون سؤال این است که هواپیماهای آمریکایی چرا ۵ تا از این بمب‌ها را قبل از تصرف شهر فراه، بر سر جنگجویان طالبان نریختند؟

مرادی