بر اساس گزارش سازمان ملل، میزان مصرف چرس در افغانستان افزایش یافته است

در سال‌های اخیر شاهد افزایش میزان تولید و مصرف ماری‌جوانا که در افغانستان به نان چرس یاد می شود در کشور هستیم، که چندان خبر خوشایندی محسوب نمی شود. تحقیقات بالینی متعددی که صورت پذیرفته، نشان می‌ دهد که مصرف‌ کنندگان علف، باورهای نادرستی درباره­ عدم اعتیادآوری این ماده و خطرناک نبودن آن دارند که کاملا اشتباه است

تحقیقات بالینی متعددی که صورت پذیرفته، نشان می‌ دهد که مصرف‌ کنندگان علف، باورهای نادرستی درباره­ عدم اعتیادآوری این ماده و خطرناک نبودن آن دارند که کاملا اشتباه است. همین امر موجب افزایش میزان مصرف این مواد توسط جوانان در سال های اخیر بوده است.

بر اساس نقشه ای که توسط سازمان مبارزه با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد منتشر شده، افغانستان در زمره کشورهای مصرف‌کننده گراس قرار دارد. که مصرف این ماده مخدر در کشور رو به افزایش است.

حس متفاوتی که برای اولین بار با مصرف ماری جوآنا (چرس، گرس، گُل یا علف) تجربه می شود، باعث می شود تا فرد بارها و بارها این ماده را استعمال کند تا به تجربه‌ی اول دست یابد. اما حس اول هرگز تکرار نمی شود. به این ترتیب افرادی که از آن استفاده می کنند، به آن وابسته می شوند.

همچنین باید گفت که شاید این ماده مخدر بتواند تا حدی موجب کاهش نشانه های برخی از بیماری ها بشود، اما استفاده از آن، به ویژه مصرف بیش از حد، مضراتی برای مغز و بدن انسان به دنبال دارد که گاهی جبران ناپذیر به نظر می رسند.

عامل اصلیِ سرخوشی‌ حاصل از کشیدن علف، نوعی کانابیدیول به نام تتراهیدروکانابینول (THC) است به سلول های مغز می رسد و باعث ترشح دوپامین می گردد. دوپامین سیستم پاداش مغز را فعال می کند و باعث می شود تا فرد احساس خوشحالی و سرخوشی داشته باشد.

مصرف گُل عوارضی همانند سستی بدن، افزایش حساسیت حواس و اختلال در درک محیط به دنبال دارد و از تأثیرات فیزیولوژیک THC نیز می توان به افزایش سرعت ضربان قلب، خشکی دهان، افزایش اشتها، تعریق زیاد بدن و کاهش فشار خون اشاره کرد.