سفر به هند، حمله به پاکستان

باراک اوباما؛ رییس جمهور امریکا در آستانه سفر به هند تاکید کرد که وجود لانه های مصون تروریزم در پاکستان قابل تحمل نیست.

این گفته آقای اوباما در حالی مطرح شده که قرار است او روز يکشنبه در يک سفر رسمی سه روزه وارد هند شود.

اوباما در مصاحبه با روزنامۀ اینديا تودى گفته است که روابط امريکا و هند فراتر از نزاع هند و پاکستان است و براى امريکا اهميت بيشتری دارد.

وی ضمن بیان این مطلب که پاکستان در امر مبارزه با تروریزم با کشورش همکاری می کند تاکید کرده که لانه هاى مخفى تروريزم در پاکستان بعد از اين قابل تحمل نيست.

آقای اوباما گفته:”حمله به مکتب پیشاور نشان داد که تروريست ها تهديد بزرگی عليه همه ما هستند”.

رییس جمهوری امریکا افزوده است:”پاکستان بايد عاملان حملات بر بمبیى را محاکمه کند”.

در سال ٢٠٠٨ ميلادى، حملاتی در شهر بمبیى هند رخ داد که در نتيجۀ آن، ده ها تن کشته شدند.

کارشناسان می گویند که مواضع ضد تروریستی باراک اوباما که به یک معنا ضد پاکستانی نیز محسوب می شود در آستانه سفر او به هند چند معنای مهم می تواند داشته باشد.

به عنوان نمونه رییس جمهوری امریکا با ابراز این مواضع سعی می کند زمینه را برای به دست آوردن آنچه در سفر هند به دنبال آن است آماده کند.

امریکا روابط نزدیک و گسترده ای با هند دارد. هند یکی از اصلی ترین و بزرگترین خریداران اسلحه از امریکا محسوب می شود و افزون بر آن دو کشور در دیگر زمینه ها هم همکاری های عمیق و وسیعی دارند.

از سوی دیگر، امریکا به پاکستان نیز نزدیک است؛ اما این امر، همواره به صورت یک پرسش مطرح بوده است که جمع بین هند و پاکستان برای امریکا چگونه ممکن است؟

کارشناسان می گویند که همانطور که در سخنان تازه آقای اوباما نیز آمده، رابطه با هند برای امریکا یک اولویت اساسی و استراتژیک است، در حالی که رابطه با پاکستان، بیشتر تاکتیکی و مبتنی بر منافع مشترکی است که دو کشور در پی دست یافتن به آن هستند. گاهی هریک از آنها در منطقه اهدافی را دنبال می کنند که ممکن است باهم متضاد باشد؛ اما ابزار واحدی برای تحقق آن نیاز است و این ابزار واحد، زمینه همسویی دو کشور را فراهم می کند.

به عنوان مثال در افغانستان، پاکستان در پی دست یافتن به منافعی است که بر پایه آن، افغانستان همواره باید نیازمند به پاکستان باقی بماند و ناامنی و جنگ و خشونت و تروریزم در آن ادامه داشته باشد؛ امریکا اما به دلیل آنکه رهبری جریان مبارزه با تروریزم را بر عهده دارد و از سوی دیگر، نگران امنیت مراکز دیپلماتیک و جان شهروندان خود است، می خواهد تروریزم در افغانستان به صورت مدیریت شده، حضور داشته باشد و همواره تحت کنترل باشد؛ اما در برخی موارد مانند حمله تروریست ها بر مراکز خارجی و سربازان امریکایی در افغانستان و یا حملاتی که امریکا به خاک پاکستان انجام می دهد فاصله دو کشور بیشتر می شود.

با این حال، امریکا می داند که بدون حضور پاکستان، نه انتقام جنگ ویتنام از شوروی در افغانستان ممکن بود و نه حضور ۱۳ ساله نیروهای نظامی غربی در افغانستان امروز.

در مورد هند نیز امریکا با استفاده از اهرم دشمنی میان دو کشور و وجود یک پاکستان اتومی به مثابه تهدیدی همیشگی برای هند، این کشور را بیشتر از همیشه، مطیع و محتاج خود قرار می دهد و سلاح های بیشتری به آن می فروشد؛ استفاده ای که از تنش میان جاپان و چین، کوریای جنوبی و شمالی، روسیه و همسایگانش در اروپای شرقی، غرب و شرق و ایران و اعراب می برد.

این سیاست دیرینه کاخ سفید بوده است که در جایی که دیگران اختلاف دارند، امریکا اعمال سلطه می کند.

بنابراین، از نظر سیاسی برای استمرار این معادله، لازمه سفر به هند، حملات لفظی به پاکستان، زیر سؤال بردن حمایت آن کشور از تروریزم و تاکید بر محاکمه عاملان حمله های بمبیی است.