گناهی بزرگتر از کشتن نیست/ رفتار هابیل‌گونه هزاره‌ها

از نگاه دینی، کشتن گناهی است نابخشودنی. جهاد یک استثناست . مصداق واضح و بدون شبهه جهاد جنگیدن با کفار حربی است که سد سبیل می‌کنند و مسلمانان را به جهت دین شان می‌کشند، شکنجه می‌کنند و از خانه‌های شان خارج می‌کنند. لذا مطابق آیه قرآن گروهی که بر گروهی دیگر از مسلمان حمله می‌کند و راه جنگ را انتخاب می‌کند و به آن ادامه می‌دهد، باغی است. در میان مسلمانان تفسیر یک‌سان از حاکم شرعی که اطاعت اش واجب باشد وجود ندارد. در خصوص مواجهه با حاکمان مسلمان باید میان عدم جواز جنگ‌ و لزوم اطاعت فرق گذاشت.‌ چیزی که تا حدودی روشن است عدم توسل به خشونت است اما در مورد وجوب شرعی اطاعت دست کم می‌توان گفت اتفاق نظر وجود ندارد. لذا اگر این اصول را مبنای سیاست ورزی قرار دهیم، هرگونه جنگ و خشونت از زندگی مسلمانان رخت می‌بندد و مبارزات مدنی صلح آمیز، گفت‌‌وگو و توافق بر اساس عدالت به سازوکار دینی و اسلامی حکومت‌داری و سیاست‌ورزی تبدیل می‌شود.
اما هابیل و هزاره ها/شیعه‌ها
تحمل و بردباری جامعه هزاره و شیعه در برابر حکومت طالبان این کریمه قرآنی را در ذهن تداعی می‌کند: لئن بسطت یدک الی لتقتلنی ما انا بباسط یدی الیک لاقتلک انی اخاف‌الله رب العالمین. ببینیم طالبان در برابر این همه تحمل و بردباری چگونه عمل می‌کند؟

دکتر محمد امین احمدی