چک سفید دادن به طالبان نه صلح پایدار می‌آورد و نه شبح تروریسم را از چشم غربی‌ها دور می‌کند

آنتونی بلینکن در نامه‌ی خود به رییس جمهور از تکرار وقایع دهه‌ی ۹۰ برحذر می‌دارد.

آمریکا نمی‌تواند خودش را از جنگ‌های دهه‌ی ۱۹۹۰ برائت بدهد. آمریکا با فروپاشی بلوک شرق کار خود در افغانستان را خاتمه یافته دانست و این کشور را به حال خود رها کرد تا پاکستان بی‌ عمق استراتژیک نماند.

آمریکایی‌ها دیدند که این معامله‌شان چه هزینه‌های سنگینی روی دست‌شان گذاشت. اکنون هم صلح در افغانستان را نباید در پیروی از سیاست پاکستان جست. فکر نمی‌کنم آن‌ها تا این اندازه بی‌حافظه باشند که ندانند بن‌لادن در کجا مخفی بود و کجا کشته شد. یا در این بیست سال رهبران طالبان کجا زندگی کرده و از کجا به قطر رفتند. دیری نمی‌گذرد که سخن‌گوی کاخ سفید طالبان را متهم به عدم قطع ارتباط با القاعده کرد.

اگر به واقع تروریسم، تهدیدی جهانی است، افغانستان از کدام کشور در مصاف با تروریسم قربانی کم‌تر متحمل شده و می‌شود؟ جنگ جاری، جنگ دولت افغانستان با یک گروه شورشی نه بل‌که با تروریسم بین‌المللی است. ناتو تحت همین عنوان و توجیه وارد مبارزه با طالبان و همکاران خارجی‌شان شدند. چک سفید دادن به طالبان نه صلح پایدار در پی می‌آورد و نه شبح تروریسم را از چشم غربی‌ها دور می‌کند.
هادی رحیمی زاده