چه وقت باید به مردم رجوع کنیم؟؟

طالب از جامعه جهانی، کمک‌مالی و شناسایی میخواهد و تمام همت و تلاش شان، لابی گری برای جلب توجه بیرونی ها متمرکز است، اما در داخل کشور به صورت مردم‌ سیلی می‌زند، تحقیر می‌کند و مجازات.
نه التزام به دین است و نه باور به مردم. خود را فاتحانی میپندارند که دست شان برای تصرف جان و مال و حیثیت و آبروی بنده گان خدا باز است.

آنطرف دیگر، همه منتظر است خارجی ها طالب را کنار بزند تا آنها بر اریکه قدرت برگردند.
از جامعه جهانی می‌خواهند برای ما این کند و آن کند.

سرانجام همه بدبختی ها، عقب ماندگی و دربدری ها را حاصل مداخلات خارجی می‌دانیم.
ما مسلمان های با هم برادر، برتر و بهتریم، ولی وحدت ملی و اسلامی ما را خارجی ها خراب می‌کند.

تاریخ افغانستان با ابتکار و دستکاری خارجی ها رقم خورده و این تبدیل به خوی و خلق و اخلاق سیاسی این کشور شده است.

برای یکبار هم نشد به مردم‌رجوع کنیم. یکبار هم نشد همان دین مظلوم را محور رفتار خویش قرار دهیم. انصافاً نمونه ایم.

سید باقر محسنی