پلیس محلی!؟

“پلیس محلی” تجربه ناکام و توطئه حلقه‌ خاص در ارگ برای جلوگیری از تشکیل “خیزش مردمی” و نیروی دفاعی مستقل در شمال است. برای شمال یک نیرویی در قبال طالبان لازم است.

به کدام دلیل یک قوم خاص حق دارد طالبان ارگ و طالبان مرگ داشته باشد و دیگران حتی نیروی دفاعی نداشته باشند؟
کدام کس و کتابی به یک قبیله حق داده دو نیرو و تشکیلات نظامی داشته باشد و با زور، قدرت و ثروت کشور را میان خود قسمت کنند اما دیگران حتی برای مقابله با دزدان و راه‌زنان هم اگر مسلح شد بنام غیر مسئول سرکوب ‌شوند؟

چرا باید یک سوم جمعیت افغانستان دو حکومت به اصطلاح جمهوریت و امارت تشکیل داده و دو مالیات از جیب دو سوم جمعیت افغانستان بگیرد و خدماتش هم تخریب‌ پل، قُلبه‌کردن سرک، آتش زدن مکتب، آدم‌کشی، انتحار و انفجار باشد؟

خیزش مردمی مثلث تمامیت‌خواهی (طالبان ارگ- طالبان مرگ- خلیلزاد) را نگران کرده‌است؛ مبادا روزی طرف سومی در تقسیم قدرت قرار گیرد.

پلیس محلی تجربه ناکام است. برای مثال روزی تأمین امنیت دشت قره‌باغ در مسیر جاغوری- غزنی دست پلیس محلی بود. این پلیس راه را امن کرده بود اما همین دولت فاشیست مطابق خواسته‌ی حلقاتی در درون ارگ از اکمال آن مضایقه کرد تا این که پلیس تضعیف شده و تعدادی زیادی در شبیخون طالبان مرگ شهید شدند و در نهایت هم منحل شد تا دشت قره‌باغ همچنان دشت وحشت و مرگ و درگاه وصول عُشر یا پول زور از مردم جاغوری و قره‌باغ و مالستان برای امارت اسلامی بماند.

پلیس محلی در صورتی که واقعا شکل گیرد، برای دولت هزینه دارد در حالی که خیزش مردمی می‌تواند بی‌هزینه شکل گیرد. این که ارگ در عین لزوم هزینه می‌خواهد آن را ایجاد کند به این دلیل است که این نیرو تحت کنترل است و هر وقت هم بخواهد با قطع بودجه منحلش می‌کند تا نیرویی در قبال طالبان نباشد.

اگر پلیس محلی توطئه نیست، تجهیزات و بودجه‌ی آن را صرف اردو کنید که نیروی ورزیده ‌تر است. هزینه هم نکنید؛ فقط دست ارتش را در سرکوب برادران تروریست‌ خود باز بگذارید کافی است؛ هیچگونه نیرویی موازی هم لازم نیست.

بسنده است فقط این نکته در خاطر اقوام برادر افغانستان باشد که کرزی به وزیر دفاع آمریکا گفته بود برای ما خطر اصلی اتحاد شمال است نه طالبان، شما اتحاد شمال را از بین ببرید.

رسول حمیدی