پای بر کلوخ

آمریکا، نیازمند یک افغانستان یکدست است و چون از یکدست شدن افغانستان در حکومت جمهوری ناامید شده بود (در حکومت جمهوری، همواره نیمی از قدرت در اختیار  کسانی بود که متحد دشمنان آمریکا محسوب می‌شدند)، با فراهم آوردن مقدمات سقوط، کشور را به طالبان واگذار کرد.

با اینکه هدف آمریکا از واگذاری افغانستان به طالبان، حرکت به سمت یکدست سازی حاکمیت بود، اما روند تصفیه و یکسان سازی در افغانستان تحت حاکمیت طالبان هم به کندی جلو رفته است.

بازیگران منطقه ای، موفق شده اند بخشی از طالبان را وادار به بازی دوگانه کنند. این بخش از طالبان، با استفاده از فرصت، هم به آمریکا و غرب چشم و ابرو نشان می‌دهند و هم تا جاییکه امکان دارد، همسایگان را میدوشند.

اما بعید است که این روند، به صورت طولانی تداوم پیدا کند.

آمریکا، علاقمند است تا روند یکسان سازی دست نشانده های خود در افغانستان را با سرعت بیشتری به پیش ببرد و برای این کار، علاوه بر اینکه نیاز دارد تا چهره های تکنوکرات غرب نشسته را مهیا کند، باید فضای داخلی افغانستان را نیز مدیریت کند و عناصر متمرد یا دودره باز را از بازی خارج نماید.

به نظر می‌رسد که عزم آمریکا برای تسویه حساب با آن بخش از طالبان که می‌خواهند به روند بازی دوگانه ادامه بدهند جدیست و طالبان هم آن را به خوبی درک کرده اند.

سفر ملاهبه الله به کابل و کرنش در برابر سراج الدین حقانی و دهن کجی همان بخش از طالبان  که یار غار تهران و مسکو به حساب می‌آمدند به نشست تهران‌و افزایش فشار بر شیعیان، می‌تواند موید نکته فوق باشد.

سفر سراج الدین حقانی به امارات متحده عربی در استانه نشست مهم دوحه، اگر آنگونه که گفته می‌شود، برای نشست های پشت پرده انجام شده باشد، قطعا روند تحولات افغانستان پس از نشست دوحه را تحت تاثیر قرار خواهد داد.

با برجسته شدن نقش سراج الدین حقانی در تحولات افغانستان، یقینا عرصه بر ایران و روسیه تنگ خواهد شد.

ایران و روسیه در سه سال گذشته، برای عبور از جوی آب، پای بر کلوخ گذاشته بودند نه سنگ، و طبیعیست که اکنون، نگران باشند.

این کشورها، نیازمند تغییر استراتژی هستند نه تغییر تاکتیک. تغییری که در آن،  نقش و‌ خواسته مردم افغانستان، اولویت داشته باشد.

شاید آمریکا بتواند با تجهیز یک گروه نیابتی، مدتی منافع خود را در افغانستان تامین کند، اما همسایگان،. به دلیل اینکه هیچگاه نمی‌توانند خود را از افغانستان جدا کنند، لاجرم باید منابع خود را با مردم افغانستان تعریف کنند نه هیچ چیز دیگر.

سید احمد موسوی مبلغ