پاکستان و آمریکا

جنرال قمر باجوا و بلینکن بر سر افغانستان با هم گفتگو کردند.
برخی می گویند که برجسته ساختن پاکستان در مورد جنگ و صلح افغانستان نه تنها نادرست است که خیانت ملی است.
چونکه در این صورت تمام امتیاز را پاکستانی ها می گیرند و برای دنیا نشان می دهند که نقش اصلی را آنها دارند.
از طرف دیگر این پاکستان دال خور با هفتاد سال تاریخش چه باشد که برای ما افغانستان قابلی پلو خور و دندکی خور با داشتن تاریخ پنجهزار سال تعین تکلیف و تعین سرنوشت کند و نقش اصلی داشته باشد؟
در سپتمبر ۲۰۰۱ ارمتاژ معین قوی هیکل وزیر خارجه امریکا به اسلام آباد آمد و پیام جورج بوش را به جنرال مشرف رییس دولت پاکستان آورد که اگر پاکستان به جای ایستاد شدن در کنار امریکا از طالبان و القاعده حمایت کند ما با بمباران، این کشور را به عصر حجر بر می گردانیم.
یا در کنار ما یا با تروریستان!
مشرف بعدا در کتاب در خط آتش نوشت، ما به طالبان یک نه ای کلان گفتیم و در کنار امریکا ایستاد شدیم.
پاکستان فرودگاه های خود را در اختیار امریکا گذاشت. بندر کراچی و دره ی خیبر برای ورود نیروها و تجهیزات نظامی امریکا آماده ساخت. دستان ملاضعیف سفیر طالبان را برخلاف تمام اصول و قواعد دیپلوماتیک بست و به امریکایی ها سپرد. از امریکا به نام مبارزه با تروریزم ملیارد ها دالر گرفت. اما:
طالبان را دو باره احیا و تقویت کرد.
اسامه بن لادن را در کنار پایگاه نظامی داخل خاک خود جای داد و ده سال حفاظتش کرد. با پول امریکا مرز دیورند را با سیم خاردار و دیوار مسدود ساخت و رفت و آمد ده ها هزار نفر مردم افغانستان را تابع اخذ ویزا کرد.
حالا امریکایی ها از پاکستان التماس می کنند و کردند که در بیرون شدن از افغانستان به ما کمک کنید. و پاکستانی ها نیز این کار را کردند.

محمد اکرام اندیشمند