“ویرانه‌تر از دهمزنگ”، دوم اسد؛ تیوری ترس؟!

1. پس از کشته شدن محمد الدوره در فلسطین، نظریه‌ی به نام “تیوری ترس” مطرح شد. اسرائیلی‌ها محمد الدوره را در یکی از تظاهرات‌های همه روزه فلسطینی‌ها با شیلیک مستقیم در بغل پدرش کشت تا این نظریه را نهادینه سازد که راهپیمایی‌های همه روزه تان قابل تحمل نیست و حتی طفلی در بغل پدرش هم کشته می‌شود.
2. درست مثل فلسطینی‌ها در مواجه با اسرائیل چند تظاهرات بی بدیل هزاره‌ها در دوره جمهوریت که انقلاب بزرگ مدنی را به نمایش گذاشتند، برای حاکمیت غیر قابل تحمل شده بود؛ حاکمیتی که ذات آن با بدویت انحصارگرایانه و استبدادی خو گرفته بود با مدنیت و روندهای مردم مدارانه بیگانه بود و لذا در نخست از ابزارهای “اختلاف بیانداز و حکومت کن” و “سد کانتینری” برای جلوگیری از سیل خروشان مردمی استفاده کرد اما کارگر نیافتاد و سرانجام با به خاک و خون کشانیدن صدها نخبه جامعه هزاره و تشیع در نهادینه سازی “تیوری ترس” انقلاب‌های مدنی مردم ما را برای همیشه خفه ساخت!.
3. پیش از تظاهرات ۲ اسد هشدارها برای حملات تروریستی تشدید می‌شد اما تعدادی که مدیریت حرکت مردمی را قبضه کرده بودند همه‌ی این هشدارها را نادیده گرفته و ده‌ها هزار جوان را به مسلخ بردند بعدها هم اختلافات و تضادهای درونی شان موجب شد که نتایج جنبش روشنایی و خون شهدای جنبش ضرب صفر گردد و حتی اشخاصی چون داود ناجی که می‌گفت اگر در حکومت کار کند، تف برویش بیاندازید خود شریک قدرت شد.
4. نکته آخر اینکه حرکت‌های ما مردم غالبا احساسی و بدون برنامه و پلان‌های A و B است، واضح است که پیامدهای چنین حرکت‌ها، سرخوردگی و تجارب مداوم تحقیر و شکست است.
   آیا وقت آن نیست که بدون حب و بغض و تمجید و فحش دستکم تاریخ ۲۰ سال گذشته خود را مرور کرده و طرح نو دراندازیم؟!

علی بنیادی