نکاتی درباره استاد عرفانی، از بنیانگذاران حزب وحدت اسلامی
- انتشار: ۱۱ سنبله ۱۳۹۹
- سرویس: دیدگاهسیاست
- شناسه مطلب: 93821

یاد و خاطره عالم زمانشناس و یکی از بنیانگذاران حزب وحدت اسلامی را در سالروز ارتحالش گرامی میداریم!
در این ایام که ایام ارتحال استاد عرفانی(ره)؛ یکی از بنیانگذاران حزب وحدت اسلامی است، لازم میدانم که به ضرورت زنده نگهداشتن یاد شخصیتهای تأثیرگذار و چگونگی آن اشاره نمایم.
به نظر میرسد که در ضرورت زنده نگهداشتن یاد شخصیتهای تأثیرگذاری نظیر استاد عرفانی، شکی نیست؛ زیرا سر زندگی و تحرکات تاریخی یک جامعه و مردم، منوط به زنده نگهداشتن شخصیتهای تأثیرگذار است. اگر جامعه و مردمی، بزرگان تحول آفرین خویش را فراموش نموده از آنها فاصله بگیرند، محکوم به شکست اند. پس نباید گذاشت که شخصیتها فراموش بشوند.
اما آنچه که مهم میباشد، چگونگی زنده نگهداشتن است که معمولا دو نوع زنده نگهداشتن وجود دارد؛ یکی ظالمانه و دیگری عادلانه.
در تجلیل و زنده نگهداشتن ظالمانه، تلاش میشود که شخصیتهای مهمی نظیر استاد عرفانی در سایه دیگران تعریف شود. این نوع تجلیل، نقش و جایگاه مستقل تاریخی شخصیتها را نادیده میگیرد و در واقع آنها را به عنوان انسانهای مطع و پیرو خوب ترسیم میکند نه به عنوان شخصیتهای جسور و پیشرو. گاهی در پیرو جلوه دادن، به اندازهای افراط میشود که حتی کاردکردهای مثبت شخصیتها را در پای شخصیت پیشرو مورد علاقه مینویسند. این نوع تجلیل؛ یعنی بز اخفش درست نمودن بزرگان نه چیز دیگر؛ متأسفانه الآن در میان ما مردم، این نوع تجلیل بسیار رونق دارد که در حقیقت تجلیل و زنده نگهداشتن نیست بلکه تحقیر و تدفین است.
در مقابل تجلیل ظالمانه، تجلیل عادلانه است که در آن، پرداختن به پیشروی، نقش آفرینی، جسارت و استقلال نظری و عملی شخصیتها مهم است. طبق این نوع تجلیل، شخصیتها تاریخ ساز و تحول آفرین اند؛ لذا زنده نگهداشتن شان، پویایی و تحرک را در پی دارد نه اطاعت و خمودگی را. این نوع تجلیل، جسارت آفرین است نه اسارت بار. این نوع تجلیل، به جامعه و مردم میرساند که در شرایط و مقاطع حساس تاریخی چطور باید اندیشید و از بن بستها و بحرانها چگونه بایستی عبور نمود.
از آن جایی که در این نوع تجلیل نقشهای تاریخی بزرگان در راستای سر زندگی و تحرکات جامعه و مردم مهم است، چه بهتر که به مناسبت سالروز ارتحال استاد عرفانی(ره) به یکی از مهمترین و کلیدی ترین اقدام ایشان پرداخته شود که عبارت باشد از کلید زدن روند تشکیل حزب وحدت اسلامی افغانستان.
استاد عرفانی(ره) در حساس ترین مقطع تاریخی این مردم، یکی از بنیانگذاران اصلی حزب وحدت اسلامی بود. ایشان، شهید سید عبدالحمید سجادی(ره) و استاد اکبری به خوبی حساسیت شرایط بینالمللی، منطقوی و ملی را درک نمودند. با کلید زدن روند تشکیل حزب وحدت و با به سر انجام رساندن و تثبیت آن با همکاری دیگران، از یک سو به بحرانهای جنگ خانمانسوز داخلی پایان دادند و از سوی دیگر، راه این مردم را برای ورود در معادلات قدرت و سیاست ملی باز نمودند.
به نظر میرسد برای آشنایی بیشتر و بهتر با آن شرایط حساس و روند تشکیل حزب وحدت، به روایت خود استاد مراجعه نماییم.
نقل به محتوای:
استاد مینویسد: در لعل همرای برادرمان محمد اکبری که از شخصیتهای جهادی عزیز افغانستان و یکی از مسئولین بلند پایهی پاسداران جهاد اسلامی است همراه با آقایان سجادی و صابری از مشکلات و گرفتاریهای مردم و درگیریهای بیمفهوم سخن میگفتیم و همه در پی ارائهی طرح و راه حلی بودیم.
آن شرایط، شرایطی بود که از یک طرف تلاشهای بینالمللی برای حل مسائل افغانستان جریان داشت و از طرف دیگر تشکیل دولت موقت در پیشاور رقم خورد و شیعیان را نادیده گرفت.
در این شرایط طرح کنگره، که لطف الهی بود، در راستای رسیدن به وحدت و اقتدار به ذهمان رسید.
این روایت استاد عرفانی به خوبی و زیبایی ترسیم کنندهی شرایط آن زمان است که نیازی به توضیح ندارد.
بنابراین، بهترین تجلیل و زنده نگهداشتن یاد بزرگان، نوع عادلانه آن است که به نقش تاریخی و استقلال نظری و عملی شخصیتها میپردازد تا برای جامعه و مردم الهام بخش تحرک، سر زندگی و جسارت باشد نه القاء کنندهی اسارت و خمودگی. به همین خاطر بود که در سالروز ارتحال یکی از بنیانگذاران اصیل حزب وحدت یعنی استاد عرفانی، به نقش تاریخی ایشان اشاره شد تا مردم بدانند که در شرایط سرنوشت ساز چگونه باید تصمیم گرفت.
روح استاد شاد و یادش گرامی باد!
اما افسوس و صد افسوس که همواره بنیانگذاران و سفره پهن کنندگان بیادعا به فراموشی سپرده میشوند و سر سفره نشستگان پر مدعا میخورند و میتازند و بر مردم فخر فروخته منت میگذارند.
محمد امین احسانی
نظرات(۰ دیدگاه)