نظام سیاسی مطلوب برای افغانستان چیست؟؟

برخی از صاحب نظران معتقدند که نظام مبتنی بر سکولاریسم برای آینده افغانستان، راه برون رفت از وضعیت فعلیست.

خوب است این دوستان در مورد تحقق ایده آل های خود امکان سنجی داشته باشند.

حداقل در تاریخ حدودا صد و اندی سال اخیر افغانستان ( پس از شکل گیری سلطنت مطلقه در زمان عبدالرحمن خان ) سه گفتمان عمده سیاسی وجود داشته که هر کدام در یک چرخه تکرار، بارها به قدرت رسیده و سپس در برابر رقیب افول کرده است:
اسلام سیاسی، ناسیونالیسم قومی و لیبرالیسم.

اسلام سیاسی در حکومت های عبدالرحمن، حبیب الله، حبیب الله کلکانی، محمد نادر، مجاهدین و دو حکومت طالبان به صورت چرخه تکرار پذیر متجلی شده است.

لیبرالیسم در حکومت های امان الله، صدارت شاه محمود خان، دهه دموکراسی در عصر ظاهرشاه، دو دهه دموکراسی در دوران جمهوریت متاخر تکرار شده است.
البته در جمهوریت داود خان و جمهوریت چپی ها در عصر حزب خلق نیز، مولفه های دموکراسی به صفر نرسید و روندهایی داشت.

ناسیونالیسم قومی به عنوان سومین گفتمان همراه با هر نظام (اسلام سیاسی، لیبرالیستی و چپ مارکسیستی) بوده و حضور دایمی داشته است.

چرخه صعود و افول مکرر این نظام ها نشان می دهد که تصور دولت پایدار، بدون تجمع این گفتمان ها در یک قانون اساسی متعادل ناممکن است و هیچ یک از این نیروهای اجتماعی نمی توانند به تنهایی دولت پایدار ایجاد کنند.

شجاع حسین محسنی