نتیجه یک پژوهش؛ عمر جهان ۲۶٫۷ میلیارد سال تخمین زده شد

گروهی از ستاره شناسان در دانشگاه کانادایی اتاوا به این نتیجه رسیده‌اند که سن جهان ممکن است دو برابر تخمین‌های فعلی باشد. نتیجه بررسی‌های آ‌ها در ماهنامه نجوم Monthly Notices of the Royal Astronomical Society در شماره هفت ژوئیه منتشر شده است.

به نقل از الجزیره، در سال ۲۰۲۱، اخترفیزیکدانان سن جهان را حدود ۱۳٫۷۹۷ میلیارد سال تخمین زده بودند، اما مدل جدید ابداع شده زمان شکل گیری کهکشان‌ها را میلیاردها سال افزایش می‌دهد که باعث می‌شود سن جهان را حدود ۲۶٫۷ میلیارد سال فرض کننند.

مدل کیهانی جدید
طبق بیانیه مطبوعاتی منتشر شده توسط دانشگاه اتاوا، دانشمندان با توجه به مدل کیهانی خود که در مطالعه آنها گنجانده شده است، به تخمین های جدیدی از سن جهان دست یافته اند، مدل جدیدی که ادراک فعلی را مورد بازنگری قرار می دهد و به اصطلاح «مشکل غیرممکن اولیه کهکشان» را که توسط تلسکوپ فضایی «جیمز وب» در حالت توسعه یافته مشاهده می شود توضیح می‌دهد.
این بیانیه می افزاید که ستاره شناسان و فیزیکدانان سال هاست که سن جهان را با اندازه‌گیری زمان سپری شده از انفجار بزرگ و مطالعه قدیمی ترین ستارگان بر اساس نوری که از کهکشان‌های دوردست می آید، محاسبه می‌کنند و سرعت دور شدن آنها را تخمین می زنند که نشان می‌دهد با چه سرعتی بر اساس شیفت محوری از کهکشان‌های دوردست منبسط می شود و به دلیل انبساط جهان، به سمت طولانی‌ترین طول موج قرمز می‌رود، پدیده‌ای شبیه به نحوه تغییر فرکانس صدا در صورت حرکت منبع و ناظر نسبت به یکدیگر.

در سال ۲۰۲۱، به لطف فناوری‌های جدید و پیشرفت تکنولوژی، سن جهان ما با استفاده از مدل سازگاری Lambda-CDM م ۱۳٫۷۹۷ میلیارد سال تخمین زده شد که مدلی در نجوم است که سعی دارد بسیاری از پدیده‌های جهان مانند تفسیر ریزموج کیهانی، بازتاب ریزموج پیوسته تابش و تفسیر آن را توضیح دهد.

در ادامه بیانیه دانشگاه آتاوا آمده است که دانمشندان طی مطالعات خود به قدیمی‌ترین ستارگان را مورد بررسی قرار دادند و در این مسیر وجود ستارگانی مانند Methuselah که در ۱۹۰ سال نوری زمین قرار دارد، آن‌ها را شگفت زده کرده است، چرا که عمر این ستاره بیش از عمر تخمینی جهان هستی است.

از سوی دیگر، بسیاری از دانشمندان در مورد این کهکشان‌های اولیه که به نام کهکشان‌های اولیه غیرممکن شناخته می‌شوند، ابراز حیرت کرده‌اند که تنها ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون سال پس از انفجار بزرگ ظاهر شده‌اند، اما به نظر می‌رسد که سطحی از بلوغ و جرم دارند که معمولاً با میلیاردها سال تکامل کیهانی مرتبط است که دانشمندان را بر آن داشت تا به بازنگری در مدل‌های پیشین بپردازند.