مکانی ترک شده و به‌دور از خدا!

زمانی که بیل کلینتون رئیس جمهور امریکا بود یک کتاب خریدم. نام کتاب رئیس جمهوری‌های امریکا بود؛ اما نام کلینتون در آن نبود. محتوای کتاب تا زمان بوش پدر را دربر می‌گرفت.

تاجای‌که از آن کتاب به یاد دارم و همچنین مطالعات دیگر، به باورم، در میان روئسای جمهور امریکا، دو نفر ابرستاره بودند یکی توماس‌جفرسون و دیگری آبراهام لینکلن.

بعد از آن من و هم‌نسل‌های من، شاهد ریاست جمهوری کلینتون، بوش پسر، اوباما، ترامپ و در نهایت بایدن بودیم. وقتی ترامپ به‌قدرت رسید، او در تاریخ امریکا، رسواترین رئیس جمهور به‌نظر می‌آمد.‌ در نهایت، او باکارنامه‌ای از دروغ و مواضع‌گیر‌های غیر متعارف کاخ سفید را تنها پس از یک دوره‌‌ ریاست‌ جمهوری، ترک کرد. بعد از او، بایدن به‌عنوان پیرترین رئیس جمهور به کاخ سفید راه‌‌یافت. انتظار می‌رفت که او در مورد پرونده افغانستان، با عقلانیت بیش‌تری برخورد کند؛ اما چنین نشد، بایدن برخلاف تمام توصیه‌ها، برنامه خروج از افغانستان را در پیش گرفت. بدون تردید اگر هرکس دیگری، به‌جای او رئیس جمهور بود، چنان افتضاح به‌‌بار نمی‌آورد. احتمالا ترکش آن خروج، در انتخابات امروز، به‌پای دموکرات‌ها اصابت خواهد کرد.

خروج فاجعه‌بار حکومت بایدن از افغانستان، عمل‌کردش در مورد اکراین، رفتار و حرکات غیر‌ارادی شخص او، رکورد رسوایی را شکست. رفتار بایدن به‌گونه‌ی است که او را بسیار رسواتر از ترامپ جلوه می‌دهد؛ ولی همین فرد رسوا، حواس‌پرت و پیر، دو روز پیش در مورد افغانستان، سخن تاریخی و بسیار دقیق گفت. او افغانستان را مکانی ترک شده از سوی خدا خواند.

بدون شک در مکان و جایی که اخلاق، انصاف، عدالت، آزادی، برابری، مروت، حق الناس و کرامت انسانی نباشد و در مقابل در وقوع جنایت، قتل، خون‌ریزی، ستم‌گری، دزدی، بربریت، خشونت، تبعیض‌، مظلوم‌کشی و نقض حقوق‌بشر در دنیا بی‌نظیر باشد، مسلّم؛ از سوی خدا ترک شده است و مردم‌ آن از خدا به‌دور هستند. ویژگی بارز چنین سرزمین نفرین شده‌ای آن است که صدای خردمندان و دانایان در آن شنیده نمی‌شود، سفلگان میدان‌داری می‌کنند و‌ جاهلان پیشوا خوانده می‌شوند.

سید جواد سجادی