ما و استخاره های 5 ثانیه ای

وبلاگ مشق های طلبگی نوشت: استخاره به قرآن و تسبیح همواره یکی از شیوه های معمول در بین متدینین برای بیرون رفت از دو راهی و تردید بوده است. اگر چه هیچگاه به عنوان حجت شرعی و دلیل متقن مطرح نبوده است و در جایی که عقل و استدلال عقلانی و مشورت و بصیرت باشد جایی برای استخاره و تفأل نخواهد بود در واقع جایگاه استخاره در شریعت اسلام فقط به عنوان دل گرمی و طلب خیر برای انجام و یا ترک کاری است که انسان تصمیم به آن گرفته است. اما مدتهاست که نقش استخاره در زندگی ما بیشتر شده و حتی امروزه در میان بسیاری از مردم جایگاهی بالاتر از عقل و استدلال و مشورت یافته است و حتی کسانی که کثیر الاستخاره اند به عنوان کسانی که از میزان تشرع و تدین بالاتری برخوردارند شناخته می شوند.

چیزی که حائز اهمیت است این است که روحانیونی هم به عنوان علمای استخاره معروف شده اند و مشتریانی برای خود پیدا کرده اند. از شهرستانهای دور و برای کارهای مهم  و بزرگ و شاید حساس با آنها تماس می گیرند و درخواست استخاره می کند و بعضی از آنها هم نه در مقام تردید و شک که با موضعی متیقنانه و محکم پاسخ قرآن را به اطلاع شخص می رسانند. در حالی که روحانیونی که به استخاره معروف شده اند نه مشتهر به علم اند و نه مشتهر به فضل. فقط با استخاره های دقیق معروف شده اند.

دیروز به صورت اتفاقی یکی از این روحانیون را در مسجد اعظم قم دیدم. طلبه های زیادی دورش جمع شده بودند و از او استخاره می خواستند. او هم بعد از اینکه با دست به شخص اشاره می کرد که این استخاره برای توست قرآن را باز می کرد و فقط کلمه ی اول را می دید در عرض کمتر از 5 ثانیه و پاسخ می داد.

چیزی که برایم عجیب بود پاسخی بود که به یکی از آنها داد که نمی دانم به کدام علم و یا شهود و کشف به این پاسخ یقینی رسیده بود! به او گفت: 14 حمل (فروردین)، 14 ثور (اردیبهشت) و 14 جوزا (خرداد) این کار را نکن! اما غیر از این ایام مشکلی ندارد. و به یکی دیگر گفت: مواظب باش که اگر این کار رو بکنی دنیا و آخرتت تباه می شود!جالب بود که طلبه ها هم بی دلیل و مدرک اینها را می پذیرفتند و تشکر می کردند و می رفتند. اما من هنوز مانده ام که به کدام علم و به کدام دلیل شرعی چنین استنباطی از آیه های قرآن می کنند؟

منبع: رسانیوز