ماجرای شترهای سرگردان در استرالیا

این روزها، خشک‌سالی، گرما و آتش‌سوزی در استرالیا از یک‌طرف و ماجراجویی شتران نسل افغانستانی از طرف دیگر، طاقت شهروندان استرالیایی را طاق کرده است.

در دهه ۱۸۶۰میلادی که مناطق بیابانی و خشک استرالیا به ناوگان حمل‌ونقل کم‌هزینه و مقاوم نیاز داشت، شماری از ساربانان افغان از افغانستان و شمال هند یا پاکستان فعلی، با شتران خود از طریق دریا، راهی استرالیا شدند.

افغان‌ها و شتران آن‌ها، بیش از یک قرن بار حمل‌ونقل مناطق صحرایی و بی‌آب و علف استرالیا را به دوش داشتند تا به تدریج، توسعه حمل‌ونقل ریلی در این کشور، جای شتران افغان‌ها را گرفت. در آن زمان، افغان‌ها ناگزیر شدند شترهای خود را رها کنند که این آغاز فاجعه‌ای بود که اکنون دامن‌گیر بخش‌هایی از استرالیا شده است.

شتران رهاشده بلافاصله به زادوولد شروع کردند و به زودی بزرگ‌ترین جمعیت شترهای جهان را تشکیل دادند. در حال حاضر این شترهای سرگردان، یک‌میلیون نفر تخمین زده می‌شوند که تعداد آنان در حال افزایش است. دولت استرالیا چهارشنبه هفته پیش، تصمیم گرفت ۱۰ هزار نفر از این شترها را که برای مزارع کشاورزی و محیط‌زیست این کشور تهدید محسوب می‌شدند، نابود کند. البته با توجه به سرعت زادوولد شتران بی‌صاحب در استرالیا، این معضل در آینده به یک بحران در استرالیا تبدیل خواهد شد.

روزگاری شتران افغانستان، باری از دوش مردم استرالیا برمی‌داشتند اما اکنون نسل‌شان باری بر دوش استرالیایی‌ها شده‌اند.

محمد مرادی