لمس خورشید برای اولین بار توسط فضاپیمای ناسا

شصت سال پس از تعیین هدف ناسا، و سه سال پس از پرتاب کاوشگر خورشیدی پارکر، این فضاپیما اولین فضاپیمایی بود که خورشید را لمس کرد. کاوشگر خورشیدی پارکر با موفقیت از میان تاج خورشید یا جو فوقانی برای نمونه برداری از ذرات و میدان‌های مغناطیسی خورشید عبور کرده است. این نقطه عطف نه تنها بینش عمیق تری از تکامل خورشید و تأثیرات آن بر منظومه شمسی ارائه می‌دهد، بلکه هر آنچه در مورد آن می‌آموزیم نیز به ما در مورد شناخت ستارگان دیگر کمک می کند.

کاوشگر خورشیدی پارکر در سال ۲۰۱۸ به فضا پرتاب شد و شروع به دور زدن در نزدیکی خورشید کرد. در واقع دانشمندانی از جمله یوجین پارکر (اخترفیزیکدان همنام فضاپیما) با این ماموریت می‌خواهند به سؤالات اساسی در مورد باد خورشیدی که از خورشید بیرون می‌آید و ذرات پرانرژی را در سراسر منظومه شمسی پرتاب می‌کند، پاسخ دهند.

گفتنی است که تاج خورشید بسیار داغ‌تر از سطح واقعی ستاره است و این فضاپیما می‌تواند بینشی در مورد علت آن ارائه دهد. این تاج در گرم‌ترین نقطه خود یک میلیون درجه کلوین (۱۸۰۰۰۰۰ درجه فارنهایت یا ۹۹۹۹۸۲ درجه سانتیگراد) است، در حالی که سطح آن حدود ۶۰۰۰ کلوین (۱۰۳۴۰ درجه فارنهایت یا ۵۷۲۷ درجه سانتیگراد) است. این فضاپیما همچنین قبلاً یافته‌های شگفت‌انگیزی درباره خورشید نشان داده است، از جمله کشف ساختار‌های زیگزاگ مغناطیسی در باد خورشیدی به نام سوئیچ‌بک در سال ۲۰۱۹.

منشاء سوئیچ بک‌ها

فضاپیمای پارکر به دانشمندان کمک کرد تا تعیین کنند که این سوئیچ‌ها از سطح خورشید منشا می‌گیرند. این فضاپیمای کاوشگر در سال ۲۰۲۴ در فاصله ۳.۹ میلیون مایلی از سطح خورشید خواهد چرخید. پارکر هنگامی که به خورشید نزدیک‌تر است، سپر‌های خورشیدی کامپوزیت کربنی با ضخامت ۴ و نیم اینچی باید دمای نزدیک به ۲۵۰۰ درجه فارنهایت (۱۳۷۱ درجه سانتیگراد) را تحمل کند.

نور رئوفی، دانشمند پروژه پارکر گفت: “پارکر با پرواز بسیار نزدیک به خورشید، اکنون شرایطی را در لایه تحت تسلط مغناطیسی جو خورشید تاج احساس می‌کند که قبلا هرگز آن را تجربه نکرده بودیم. ما در واقع می‌توانیم فضاپیما را در حال پرواز از میان ساختار‌های تاجی ببینیم که می‌توان در طی یک خورشید گرفتگی کامل مشاهده کرد”.

نزدیک شدن به یک ستاره

در ماه آوریل، تیم پارکر متوجه شد که فضاپیمای آن‌ها از مرز عبور کرده و برای اولین بار وارد جو خورشید شده است. این اتفاق زمانی رخ داد که فضاپیما، هشتمین پرواز خود را با خورشید انجام داد و شرایط مغناطیسی و ذرات خاص را ثبت کرد. پارکر در طی چند ساعت در طول پرواز آوریل چندین بار به داخل و خارج از تاج رفت و به محققان کمک کرد تا بفهمند مرزی که سطح بحرانی آلفون نامیده می‌شود، یک دایره صاف به دور خورشید نیست. درک وجود این ویژگی‌ها می‌تواند به دانشمندان اجازه دهد تا آن‌ها را با فعالیت خورشیدی مطابقت دهند.

به طور معمول، پارکر هنگام عبور از باد خورشیدی با ذرات بمباران می‌شود. در این حالت، ذرات کندتر حرکت کردند و سوئیچ بک‌های زیگ زاگ کاهش یافت. این فضاپیما احتمالاً در ماه ژانویه در طی پرواز بعدی خود دوباره از طریق تاج پرواز خواهد کرد. پارکر احتمالاً در طول پرواز‌های آینده در مکانی مناسب قرار خواهد گرفت، زیرا چرخه ۱۱ ساله خورشید با فعالیت در چند سال آینده گرم می‌شود. گفتنی است که هر ۱۱ سال، خورشید یک چرخه خورشیدی از فعالیت‌های آرام و طوفانی را تکمیل و چرخه جدیدی را آغاز می‌کند.

پارکر، فرصتی برای اکتشافات بی حد و حصر

درک چرخه خورشیدی مهم است، زیرا آب و هوای فضایی ناشی از خورشید می‌تواند بر شبکه برق، ماهواره ها، GPS، خطوط هوایی، موشک‌ها و فضانوردان در فضا تأثیر بگذارد. پیش بینی می‌شود جدیدترین چرخه خورشیدی که در دسامبر ۲۰۱۹ آغاز شد، در جولای ۲۰۲۵ به اوج خود برسد که به معنای افزایش فعالیت خورشیدی است. این بدان معناست که لبه بیرونی تاج خورشید منبسط خواهد شد و پارکر احتمالاً زمان بیشتری را صرف پرواز در جو بیرونی مرموز خورشید خواهد کرد.