عطا محمد نور چه میگوید؟

سر انجام برنامه کاکتوس تلویزیون یک را با عطا محمد نور نگاه کردم. دوهفته قبل پیام وی برای هواداران اش را که از آنها درخواست میکرد که در فیسبوک با حرارت بیشتر از او دفاع کنند و میدان را برای مخالفین وی خالی نگذارند، گوش دادم (حتمن یکی از همین “دوستان وفادار” آنرا به غیردوستان رسانده بود). در مصاحبه اش با کاکتوس نیز وی از وضع مینالد. این در واقع چیز مهمی نیست. سیاستمداران معمولآ توجه دارند که تصویری که از آنها در فضای مجازی داده میشود منفی نباشد؛ ولی این را بخاطری یاد کردم که در این برنامه نسبتآ طولانی بخش بزرگ صحبتهای آقای نور دور شخصیت و قهرمانی های خودش میچرخید. چند مثال :

• بخاطری او عنوان استاد را یدک میکشد که به گفته خودش از ۱۶ سالگی مکتب را رها نموده، در ۱۸ سالگی به جمعیت اسلامی پیوسته و در ۱۹ سالگی درس نظامی و سیاسی برای مجاهدین میداده.
• آقای نور در بیان نارسیسم ( Narcisime) تا جایی پیش میرود که حتا یک سیاستمدارعادی هم از آن پرهیز میکند. وی به این میبالد که کلکسیونی از ساعتهای گرانقیمت دارد که هریک آن ۲۵ هزار دالر قیمت دارد و او عطری که ۵۰۰ دالر قیمت دارد استعمال میکند، که تنها جایدادش به ۲۰ میلیون دالر بالغ میشود و میخواهد در ازبکستان، امارات و سپس در ترکیه سرمایه گزاری کند. این تجمل وپیش کشیدن میلیونها دالر ممکن است در نزد برخی از بینندگان سوالهایی را ایجاد کند. آیا فردی که ۱۸ سال وارد جهاد میشود “ودر کوه روی سنگ میخوابید” این همه ثروت عظیم را چگونه بدست آورده ؟ شاید هم عالم سیاست در افغانستان همینطور است ومن درمانده ام.
• در بخش سیاسی هم این نارسیسیم را مشاهده میکنیم. او پست وزارت ومعاونت ریاست جمهوری را به علتی قبول نکرده که میخواهد رئیس جمهور شود و از همین حالا کاندیداتوری خود را بعد از دور دوم غنی که آقای نورحامی اوست اعلان میکند. ولی در مورد اینکه پست والی بلخ در پهلوی “خدمت به ملت و مردم” چه امتیازات دیگری داشت حرف نمیزند.
• بخش جالب صحبت های او برای من هم ردیف ساختن تجاوز شوروی ” تجاوز خشن” و تجاوز امریکا ” تجاوز مدنی” بود. چرا جالب ؟ چون اگر آقای نورعملآ علیه تجاوز شوروی مبارزه کرد، برعکس مانند تمام تنظیم ها ورهبران “جبهه متحد” به حیث نیروهای کمکی زمینی امریکا عمل کردند و بقدرت رسیدن آنها بعد از سقوط طالبان محصول “تجاوز مدنی” امریکا بود. ( برای من از نگاه حقوق بین المللی مداخله امریکا تجاوز شمرده نمیشود، گرچه از نگاه سیاسی با آقای نور موافقم) ؛ اصلآ نظام کنونی محصول امریکاست و بدون “تجاوز مدنی” امریکا آقای نور والی بلخ یا “امپراطور بلخ” نمیشد.
• سرانجام باید بپذیرم که نگاه او به طالبان و مذاکره با آنها واقعبینانه است، گرچه تصور میکنم که در مورد “تغیر طالبان” ایشان خیلی خوش بین اند.
• وی که مخالفت خودرا با داکتر عبدالله محصول ضعف او در برابر اشرف غنی در دوران “حکومت وحدت ملی” میداند، درست موقعی که عبدالله انحصار قدرت توسط همین اشرف غنی را به چالش میکشد، عطا نور حمایت خود را از غنی اعلان میکند. نمیدانم چند کتاب دیگر علوم سیاسی را مطالعه کنم تا این بازی قدرت را بفهمم. شاید هم سیاست در افغانستان “افغانی” است و هرکس توان درک آنرا ندارد.
• یک سوال: آقای نور که از یکطرف خواهان صلح با طالبان است و از سوی دیگر کاندید ریاست جمهوری، به نظر من رسیدن به این هدف دشوارتر از پیدا نمودن دارو برای درمان کروناویروس است.

دکتر کریم پاکزاد