شبکه‌های هوش مصنوعی حالا مثل انسان با هم ارتباط می‌گیرند! آیا مرز هوشمندی به ما تعلق دارد؟

دانشمندان دریافته‌اند که شبکه‌های هوش مصنوعی، ساخته‌شده بر پایه مدل‌های زبانی بزرگ مانند ChatGPT، در جریان تعاملات گروهی بدون دخالت انسان، به‌تدریج الگوهای زبانی و قواعد اجتماعی شبیه به ارتباطات انسانی را اتخاذ می‌کنند.

وبگاه آرتی عربی نوشت: «بر پایه این پژوهش که نتایج آن در نشریه Science Advances منتشر شده، هوش مصنوعی در تعاملات جمعی، مهارت‌هایی نظیر مذاکره و همکاری را به شکلی مشابه انسان فرا می‌گیرد».

پروفسور آندریا بارونکیلی، استاد سامانه‌های پیچیده، این کشف را گامی مهم در مسیر پژوهش‌های آینده در حوزه اخلاق و ایمنی هوش مصنوعی دانست و گفت: «این مطالعات درک ما را از پیامدهای حضور سامانه‌های مستقل در زندگی بشر عمیق‌تر می‌کند و ما را برای آینده‌ای که توسط این فناوری‌ها شکل خواهد گرفت، آماده می‌سازد».

این پژوهش توسط محققانی از دانشگاه سیتی لندن، دانشگاه سنت جورج و دانشگاه فناوری اطلاعات کپنهاگ انجام شده‌است. آن‌ها دریافتند که وقتی شبکه‌های هوش مصنوعی مبتنی بر مدل‌های زبانی بزرگ در گروه‌هایی بدون نظارت انسانی با یکدیگر تعامل دارند، به طور خودکار عرف‌های اجتماعی و قالب‌های زبانی مشترک ایجاد می‌کنند؛ درست مانند انسان‌ها.

آریئل فلینت ایشری، ریاضی‌دان از دانشگاه سیتی لندن، در توضیح این روند گفت: «اغلب پژوهش‌های پیشین، مدل‌های زبانی را به صورت جداگانه بررسی کرده‌اند، در حالی‌که در واقعیت، سامانه‌های هوش مصنوعی معمولا به شکل شبکه‌ای با یکدیگر در تعامل‌اند. ما می‌خواستیم بدانیم آیا آن‌ها قادر به هماهنگ‌سازی رفتار خود برای ایجاد توافق‌های مشترک هستند؟ پاسخ مثبت است و نمی‌توان این رفتار جمعی را تنها به کنش‌های فردی فروکاست».

در جریان این تحقیق، گروه‌هایی متشکل از ۲۴ تا ۱۰۰ شبکه هوش مصنوعی مورد بررسی قرار گرفتند. در هر آزمایش، دو شبکه به صورت تصادفی انتخاب می‌شدند و باید از میان چند گزینه موجود، یک «نام» (حرف یا رشته‌ای از نشانه‌ها) را برمی‌گزیدند. اگر هر دو شبکه نام یکسانی انتخاب می‌کردند، پاداش می‌گرفتند و در غیر این صورت جریمه می‌شدند. با وجود آن‌که هیچ‌یک از شبکه‌ها از حضور سایر اعضای گروه آگاه نبودند و فقط به تعاملات اخیر خود دسترسی داشتند، به‌مرور زمان یک نظام نام‌گذاری مشترک به‌وجود آمد؛ پدیده‌ای که شبیه شکل‌گیری عرف‌های اجتماعی در میان انسان‌هاست.

بارونکیلی این فرایند را به پیدایش واژه‌های تازه در یک جامعه انسانی تشبیه کرد و افزود: «این مکانیسم نشان می‌دهد هوش مصنوعی نیز می‌تواند رفتارهای جمعی پیچیده‌ای خلق کند که به رفتار انسان شباهت دارد.».

او تأکید کرد: «درک این رفتارها کلید همزیستی صلح‌آمیز با هوش مصنوعی است، نه تسلیم در برابر آن. ما وارد جهانی می‌شویم که در آن هوش مصنوعی نه‌فقط حرف می‌زند، بلکه مذاکره می‌کند، به توافق می‌رسد و گاهی با قواعد رفتاری مشترک مخالفت می‌ورزد؛ درست همان‌گونه که خود ما رفتار می‌کنیم».