سیاست همچنان بر محور انحصار قومی می‌چرخد

مشکل اساسی افغانستان، بی عدالتی انحصارطلبی، تبعیض، فقدان حاکمیت قانون و حقوق‌ بشر است. با وجود این، آدم‌های زالوصفت، حقیر و نان به‌نرخ‌ روزخور، با جابجای قدرت، نوایی تازه سر می‌هند. آنان، در مذمت مقامات پیشین و مدح مقامات جدید، هنرها می‌آرایند.
جدای از هنرنمایی‌ها، بدگویی‌ها و چپن‌اندازی‌های زالوصفتان که به منظور چسبیدن است، ولی حقیقت این است که تغییر رژیم‌ها، جابجایی رنگ‌ها و پرچم‌ها، به‌صورت نسبی، دامنه مشکلات را تشدید بخشیده یا از دامنه آن‌ها اندکی کاستهاند؛ اما مشکل اساسی و بنیادین افغانستان را هرگز حل نکرده‌ و در پی آن نیز نبوده‌اند که این مشکلات را به‌گونه‌‌ ریشه‌ای حل کنند. رژیم‌های گذشته، به‌رغم تفاوت‌ ظاهری در ماهیت، به لحاظ کارکرد، کوشیده‌اند ساختار مشکل‌زای انحصار قدرت را حفظ کنند و شهروندان افغانستان را به لحاظ قومی، به درجات مختلف تقسیم نمایند. لازمه این سیاست، قربانی شدن عدالت، نقض سیستماتیک حقوق بشر و برجسته شدن فقر و فلاکت بوده است.
بنابراین تا زمانی که در این مملکت، پاشنه سیاست همچنان بر محور قوم و بر مبنای انحصار می‌چرخد، همه گرسنه‌ خواهند بود. یک مشت گرسنه‌ی که قدرت را در دست دارند و دیگر گرسنگانی که محروم از قدرت و حقوق برابر هستند. عقلانیت و تجربه تاریخی ایجاب می‌کند که به منظور رهایی از تمام مشکلات، دیوارهای تمامیت‌‌خواهی و انحصار شکسته شود، عدالت، برابری، حقوق‌ بشر و حقوق‌ شهروندی حاکم گردد.

دکتر سید جواد سجادی