سه ضربه کمر شکن

هرگاه سایر اقوامِ افغانستان را فعلاً در پرانتز بگذاریم، در منظومه و مجموعه‌ی قومیت هزاره، جاغوری‌ها بیشترین حضور را در شبکه‌های اجتماعی دارند. اما طنزِ تلخِ قضیه اینجاست که در سه رویدادِ مهم، سه ضربه‌ی کمرشکن بر پیکرِ جاغوریان از رهگذرِ همین فعّالان شبکه‌های اجتماعی وارد گردید:

۱) در رخدادِ روزهای اخیر، نشرِ تصاویرِ غیراخلاقی و ناقض حریم خصوصی و به شدّت تحریک‌کننده در شبکه‌های اجتماعی، هم باعثِ انفجارِ خشم مردم و گِرِه خوردن ماجرا گردید و هم اسبابِ رسانه‌ای شدن و بزرگ شدنِ یک رویدادِ کوچک.

۲) در آخرین یورشِ طالبان به جاغوری، باز هم این فعّالانِ شبکه‌های اجتماعی بودند که با دایر کردنِ ستادهای فرماندهی جنگ در ایران و اروپا و استرالیا و کابل، بدونِ اطلاع از واقعیت‌های میدانی و از راهِ دور بر طبلِ جنگ و خلقِ حماسه و تارومار کردن طالبان کوبیدند و در نهایت، پیش آمد آنچه که نباید پیش می‌آمد.

۳) در تظاهراتِ خونبار جنبش روشنایی (دوم اسد) که باعث قربانی شدن یکصد جوانِ غالباً جاغوری و مالستانی گردید، باز هم نقشِ شبکه‌های اجتماعی در تحریک و تهییجِ جوانان تظاهرکننده و خلقِ آن فاجعه، جداً قابل توجه و تأمل بود.

خلاصه و فرجامِ سخن: فارغ از اینکه شبکه‌های اجتماعی خود از عواملِ عمدۀ گسترش بی‌بند و باری و ناهنجاری و بی‌اخلاقی در جامعه به شمار می‌رود؛ همین مردمی که بیشترین حضور را در شبکه‌های اجتماعی داشته‌اند، بیشترین آسیب را هم از همین شبکه‌ها دیده‌اند که سه نمونه مورد اشاره قرار گرفت. فاعتبرو یا اولی الابصار!

مسیح ارزگانی