رهایی از رنج آوارگی و گرسنگی

مردمی که کتاب نمی‌خواند و از گذشته‌ها عبرت نمی‌گیرند؛ مردمی که روشن‌گری را انحراف می‌دانند و روشن‌فکران در میان آن‌ها غریبند؛ مردمی که برای قومیت یقه پاره می‌کنند و حق را فقط متعلق به قوم خود می‌دانند؛ مردمی که در برابر حاکمان جبار و ستم‌کار منفعل می‌باشند و آن را تقدیر می‌خوانند؛ مردمی که انتظار دارند دیگران برای آزادی آن‌ها مبارزه کنند؛ اما ارزش آزادی را نمی‌دانند و از آزادی سوء‌استفاده می‌کند؛ چنین مردمی، همیشه آواره، بدبخت و گرسنه هستند.

راهکاری که به نظر می‌رسد این است:

آموزش، کتاب و مطالعه باید مقدم بر همه‌چیز باشد. از گذشته‌ها باید عبرت گرفت.
باید آیمان داشت که یگانه راه نجات روشن‌گری است و روشن‌فکران به‌جای خرافه‌گرایان باید مورد تکریم قرار گیرند و مقام ارجمند داشته باشند.

بدون هرگونه درنگی، انسانیت را باید جایگزین تعصبات قومی کرد و حق و عدالت را برای همه شهروندان آرزو و مطالبه کرد.

سایه‌ی ستم، تقدیر نیست بلکه معلول انفعال است با همت، غیرت و تلاش می‌توان سرنوشت را تغییر داد.

آزادی تحفه‌ی نیست که بتوان آن را از دیگران انتظار داشت. آزادی را باید به نیروی دورنی و اراده ملی خلق کرد.

ارزش‌های آزادی را باید درک کرد و پاس داشت و از معجزه‌ی آن برای پیشرفت و عدالت بهره گرفت. هیچ راه دیگری برای رهایی از رنج آوارگی، بدبختی و گرسنگی وجود ندارد.

دکتر سید جواد سجادی