دگر دیسی منطقه در گرو تحولات پاکستان

تحولات پاکستان، آنگونه که از قرائن پیداست، در ابتدای یک پیچ مهم تاریخی قرار دارد و آنچه که این روزها در پاکستان شاهد هستیم، بی ارتباط با تغییرات مهم مورد نظر غرب و به ویژه آمریکا در ژیوپولیتیک منطقه نیست.

همانطور که در یادداشت های پیشین گفته ام، اکنون از هر زمان دیگری به تحقق پشتونستان بزرگ نزدیک تریم.

اینکه آمریکا، از ایجاد دگرگونی بنیادی در جغرافیای منطقه، چه اهدافی را دنبال می‌کند، مبحث مفصلی است که باید به صورت مستقل به آن پرداخت و آن را آنالیز کرد، اما تحقق تغییرات جغرافیایی نیازمند دو پیش نیاز اساسی است:

اول: سوق دادن منطقه به سمت تقویت گروه‌های تکفیری و ایجاد بستر های سلطه این گروه‌ها بر جغرافیا (اینکه این گروه‌ها چه نامی بر خود می‌نهند فاقد اهمیت است و از این منظر تفاوتی ندارد که نام جریان داعش باشد یا لشکر جنگهوی یا سپاه صحابه یا طالبان یا القاعده یا ….)

دو: مسلط شدن یک اکثریت جمعیت قومی که با تکیه بر انگیزه‌های مذهبی-تکفیری که توان اعمال قدرت در منطقه را داشته باشند.

با این حساب، میتوان با اندکی غور در رویدادهای سه چهار سال اخیر منطقه دریافت که چرا آمریکا، به راحتی، جغرافیای افغانستان را در اختیار طالبان قرار داد و بخش اعظم میلیارد ها دالر تسلیحات نظامی را در جنوب افغانستان باقی گذاشت و همزمان، پروژه تقویت طالبان پاکستانی با شدت بالا کلید خورده و موانع بر سر راه قدرت گیری طالبان در حال حذف هستند.

عمران خان، قربانی مخالفت خود با سیاست های آمریکا در منطقه شده و عنقریب با حذف موانع مختلف، و پس از یکجا شدن پشتون های دو طرف دیورند و مجهز شدن آنها به سلاح تکفیر در کنار تسلیحات مدرن نظامی، این جماعت به یک قدرت مافیایی وحشتناک بدل خواهد شد.

در فهم من، تحولات پاکستان، آغاز دگردیسی منطقه است و پیشگیری از آن، هرچند که سخت شده، اما هنوز هم ناممکن نیست.

سید احمد موسوی مبلغ