خوشبختی نیازمند تلاش است

جنگ در اکراین جریان دارد. جنگ اکراین، ابعاد مختلف دارد و پرداختن به همه آن‌ها، خارج از حوصله خوانندگان است. از طرف دیگر در سالگرد دو سالگی امضای موافقت‌نامه دوحه بین امریکا و‌ طالبان قرار داریم که هدف آن پایان بخشیدن به جنگ در افغانستان بود. اگر تنها، در مورد نفس ایستادگی مردم اکراین داوری کنیم و پیامد‌های زیانبار موافقت‌نامه دوحه را مورد توجه قرار دهیم؛ درسی که مردم افغانستان از این دو رویداد می‌توانند بیاموزند این است که: اگر قرار باشد مردمی، استقلال، عزت، آبرو، آزادی، حقی بر تعیین سرنوشت و حکومت مردمی داشته باشند، خود باید برای تأمین و تحقق آن‌ها، تلاش، ایستادگی و هزینه کنند. انتظاری این‌که دیگران باید برای آزادی، برای عزت، برای حق تعیین سرنشت و برای خوشبختی آن‌ها مبارزه کنند، دیگران برای حقوق و مطالبات آن‌ها باید بجنگند، انتظار کودکانه و بیهوده است و هرگز بدست نمی‌آید.
مردم افغانستان مردم منفعل هستند، از آگاهی لازم برخوردار نمی‌باشند، کارنامه قابل قبول در مورد اراده‌ی برای تعیین سرنوشت خود ندارند. درست است که عمل‌کرد سیاست‌مداران دزد و خائن عامل بسیاری از بدبختی‌ها بوده است؛ اما این مردم، هیچ‌گاه حرکتی را انجام نداده‌اند که معطوفی به آگاهی و حق تعیین سرنوشت آن‌ها باشد. این مردم همیشه شکایت دارند که جامعه جهانی و دیگران برای ما چه کرده‌اند، حداقل از یک‌بار در مورد عمل‌کرد خودتأمل نمی‌کنند و نمی‌پرسند که خود برای خود چه کرده‌اند.

دکتر سید جواد سجادی