خری که جو خورده، کاه نخواهد خورد

از اظهارات اخیر ترامپ میتوان اینطور استنباط کرد که پروژه صلح روسیه و اوکراین با شکست مواجه شده و ترامپ تصمیم گرفته با تقویت توان نظامی اوکراین، در مقابل روسیه بایستد.

با اینکه طمع اقتصادی ترامپ، جنگ اوکراین را به یک بیزینس برای آمریکا تبدیل کرده، و اروپا ناچار است که هزینه تجهیزات ارسالی آمریکا برای اوکراین را بپردازد، اما حضور آمریکا در این جنگ، به هر نحو که باشد برای اروپا مهم است.

اما به نظر می‌رسد آمریکا، اعمال فشار بر روسیه را از طریق های دیگری غیر از حمایت از اوکراین هم در دستور کار دارد.

نفوذ گروه‌های تروریستی افراطی و تکفیری به روسیه و حیات خلوت های روسیه، همواره یکی از دغدغه های مهم امنیتی روسیه بوده است .

مهمترین دلیل رسمیت دادن به اداره طالبان توسط روسیه، وجود همین نگرانی بود. روس‌ها به گمان خود خواستند تا لقمه ای چرب در برابر طالبان قرار دهند و در بدل آن، از نفوذ تروریست‌ها تکفیری به آسیای میانه و در ادامه به روسیه جلوگیری نمایند.

اما به نظر می‌رسد که غرب و آمریکا، یک دهلیز جدید برای جانمایی تروریست های تکفیری باز کرده است.

می‌دانیم که در جنگ میان ایران و اسراییل، آذربایجان به عنوان همسایه شمالی ایران در کنار اسراییل ایستاد و مسیرهای هوایی زیادی را برای نفوذ جنگنده‌های اسراییلی به آسمان ایران گشود. همه می‌دانیم که جنگ ایران و اسراییل، فی الواقع جنگ ایران با آمریکا و ناتو بود که به نام اسراییل انجام می‌شد.

بر اساس داده های وبسایت هایی که اطلاعات پروازها را اعلام می‌کنند، در دو هفته گذشته، پرواز هواپیماهای باری و نظامی میان تل‌آویو و باکو، رشد چشمگیری داشته است.

تحلیلگران معتقدند که اسراییل (شما بخوانید آمریکا)، به شدت در حال انتقال تجهیزات نظامی به آذربایجان است.

با توجه به حجم این نقل و انتقال، بعید است که تمام این اتفاقات، مربوط به ایران باشد.

دقیقا یک هفته پیش، ملابرادر از چهره های قدرتمند طالبان در سفر به آذربایجان، با مقامات این کشور دیدار کرد.

دو روز قبل هم جولانی رهبر تحریرالشام که فعلا ریاست اداره موقت سوریه را به عهده دارد، به دیدار علی اف در آذربایجان رفت.

اگر افزایش پروازهای نظامی میان تل‌آویو و باکو را کنار این دو ملاقات بگذاریم، و آن را به اظهارات اخیر ترامپ ضمیمه نماییم، منطقا میتوانیم این نتیجه را بگیریم که آذربایجان، در تحولات آینده منطقه نقش فعالی ایفا خواهد نمود و به لنگرگاه و سکوی پرش تروریست های تکفیری مرتبط با تحریر الشام و طالبان بدل خواهد شد.

امتیاز آذربایجان برای آمریکا این است که می‌تواند یک پایگاه عملیاتی دوکاربری هم علیه روسیه و هم علیه ایران باشد.

سال گذشته که آذربایجان، بی آنکه افغانستان در سیاست خارجی این کشور جایگاه ویژه ای داشته باشد، سفارت خود در کابل را بازگشایی کرد، از پشت پرده های احتمالی و سناریوهای پیش رو میشد گمانه هایی را مطرح کرد. گمانه هایی که امروز شکل واقعیت به خود گرفته است.

اگر آذربایجان را نماینده اسراییل و تبعا آمریکا در منطقه بدانیم، آنگاه رابطه طالبان و تحریرالشام با آذربایجان معنا و مفهوم ویژه ای پیدا خواهد کرد.

همکاری این سه محور، قطعا بر امنیت منطقه تاثیر خواهد گذاشت و خطرات قابل توجهی را متوجه ایران و روسیه خواهد نمود.

با سفر ملابرادر به آذربایجان واضح شد که امتیاز دهی روسیه به طالبان، مانع از بازی طالبان در طراحی های ضد ایرانی و ضد روسی آمریکا در منطقه نخواهد شد.

به عبارت واضح تر، خری که جو خورده، دیگر کاه نخواهد خورد. روبل روسی و ریال ایرانی، هرگز جذابیت دلار آمریکایی را برای طالبان نخواهد داشت.
جولانی هم که رسماً هماهنگی خود با آمریکا و اسراییل را اعلام کرده است و مشکلی برای بازی علنی ضد روسی و ضد ایرانی ندارد.

سید احمد موسوی مبلغ