حکومتی که باخت

۱. حکومت در قضیه بهسود از لحاظ نظامی یک بازنده تمام عیار است. در لشکر کشی اول مردم عادی را قتل عام کرد. برای توجیه اشتباه، چرخبال حکومت را که سرنشینان آن عمدتا از اقوام غیر پشتون بود در یک صحنه سازی بسیار ناشیانه ساقط کرد تا افکار عمومی را علیه علیپور بسیج کند. این عمل چنان خنده آور بود که یک کودک را به خنده می آورد. بعد با هزینه هنگفت ۱۱۰۰ سرباز و صدها نفربر را از دور ترین راه وارد بهسود کرد تا با یک متر پارچه عکس بگیرند.

۲. حکومت از لحاظ اخلاقی باخت. چون هرچه کرد دروغ از آب درآمد. اول مردم عادی را کشت، گفت افراد علیپور است، معلوم شد که همه افراد ملکی بوده. چرخبال را با صحنه سازی به گردن علیپور انداخت اما یک کودک هم می داند که دروغ و صحنه سازی است. کار بجای رسید که عکس سربازان ارتش عراق را نشر کردند گفتند که در بهسود است.

۳. حکومت از لحاظ گفتمانی هم باخت. تمام این نمایش ها برای این بود که افکار عمومی را علیه علیپور بر گرداند. این کار نتیجه عکس داد، علیپور که در نزد هزاره ها محبوب بود، محبوبتر شد و حتی اقوام دیگر به طرفداری از او صدایش را بلند کردند.

نتیجه: حالا نیروی امنیتی با این روسیاهی بزرگ که جایگاهش را در افکار عمومی متزلزل کرد، برای توجیه کارهای اشتباه رهبران حکومت، بین مردم آرد و روغن تقسیم می کند. مردم اگر نگران آرد و روغن بودند، گلیم زیر پایش را فروخته برای علیپور اسلحه نمی خرید. چنین کار احمقانه فقط از حکومت اشرف غنی بر می آید.

علیرضا شریفی