جا به جایی معادلات جنگ و صلح در میان مسلمانان

جنگ و نزاع و درگیری ها مسلحانه ذاتا فاجعه آور و دارای هزینه های سنگین جانی و مالی است مگر جنگ های که برای دفاع از جان و ارزشهای انسانی باشد. اما صلح، ذاتا کاری ارزشمند و پرثمر است مگر صلحی که در آن حقوق و مصالح طرفینی رعایت نشود و مصالحه بر مبنای زور یک جانب صورت گرفته باشد.

پیامبر گرامی (ص) با درک و فهم درست از نتایج و کارکردهای جنگ و صلح، همیشه در حد توان راه مصالحه را در پیش میگرفت حتی قبل از بعثت، پیمان حلف الفضول او معروف است و پیامبر. بعدها بدان افتخار می کرد.
بعد از بعثت با الهام از ذات باری (ان جنحوا لسلم فاجنح لها…) همراه و همگام با صلح حرکت میکرد… جز در مواردی که دفاع بود یا مصالح دیگری ایجاب می کرد.

صلح حدیبیه که دوسال طول کشید از پرباترین صلح پیامبر به حساب میآید. این صلح را پیامبر در زمانی منعقد کرد که تعداد یاران او از ۱۵۰۰ تن تجاوز نمی کرد اما بعد دوسال که مشرکین پیمان شکستند و فردی از قبیله خزاعه را در حال نماز کشتند، او با ده هزار لشکر و عسکر، قصد فتح مکه کرد و این فتح الفتوح و اردوی ده هزار نفری، محصول همان صلح دوساله بود. چون در صلح فرصت های بسیاری پیش میاید تا آنان که در پی انتشار افکار و ایده های شان هستند، آن را فقط در سایه صلح برای مردم برسانند نمی توان با برق شمشیرها و گلوله ای تفنگ ها، به نشر و بسط ایده ها اقدام کرد.

وضعیت وخیم مسلمانان امروزی از افغانستان فلک زده تا یمن و سوریه و عراق و فلسطین، علامت آن است که ما کژ راهه رفته ایم. معادلات صلح و جنگ را اشتباه گرفته و جایی که باید جنگ کنیم، شمشیرها در غلاف است و در جایی که باید صلح کنیم، سلاح ها آماده شلیک…
مدعیان امت پیامبر، در عصر امروز جنگ‌جویانی هستند که علیه خودشان و بر ضد کشور خودشان سلاح برداشته اند برای همان است هرچه بدبختی و ویرانی پیش آید بالای همین مردم و همین مملکت خواهد بود.

به عبارت دیگر جنگ و مبارزه بالای معلول است نه علت ها. این جنگ ها نه تنها ثمر نداده بلکه دقیقا به چیزی منتج میگردد که دشمنان این سرزمین ها میخواهند.
خاورمیانه ای که در آتش صهیونیسم و امپریالیسم می سوزد، فلسطینی هایی که آواره ای این دیار و آن دیارند و خمپاره هایی که جسم نحیف کودکان مظلوم آن خطه را نشان میرود و بغض های فروخفته در گلوی مردمی که در حسرت خانه و اولاد شان هستند… به جای اینکه ذهنیت ها و افکار، متوجه کودکان و کهن سالان فلسطینی گردد، جنگ های خانگی بین مسلمانان شعله ور می گردد و حلقات مشخصی از استخبارات و رسانه های خارجی براین آتش میدمند تا مسلمانان مصروف خودشان باشند.

اعراب خلیج که با پول باد آورده ای نفت به نان و نوا رسیدند و شکم ها گُنده کردند، به جای حمایت از کودکان معصوم نوار غزه، به جان یمن حمله کرده اند.
تمام تجهیزات و امکانات از امریکا و اسرائیل، در اختیار آنها قرار داده می شود هم پول هنگفتی را صاحب می شوند هم جان و مال یک کشور را به مخاطره می اندازند.

علی ظفر یوسفی