توقع ما از دین چیست؟

ده ها دولت های اسلامی، منتظرند که داروی کرونا از سمت غرب وارد شود. اگر مسابقه رقص و آواز بودی، تا حال هزار تا نابغه رقص و مدل و آواز، قد علم کرده بود.

این در حالیست که ما توقع داریم دین همه چیز را حل میکند. توقع ما از دین چیز دیگری است؛ اگر دین و ایمان به این اهداف میامد، پیامبران الهی باید هرکدام مخترع ماشین و برق و تکنولوژی می بودند.
بلی، دین همه چیز را از ره اسباب می خواهد حل بشود (ابی الله ان یجری الامور الا باسبابها) خدا هم بدون سبب و تلاش، برای کسی کاری انجام نمیدهد.

دین، مخالف تن پروری و مدلینگ و قرتی بازی است که الی ماشاالله در جامعه مسلمان وجود دارد.
دین موافق علم و صنعت و اختراع است که با دوربین در جامعه اسلامی نخواهی دید.
مفاهیم کاذب و سرگرم کننده و بی نتیجه، سالهاست افکار مسلمانها را مصروف کرده و بدون هیچ برآیندی این روند هم چنان بشدت ترویج میشود.

نظام های آموزشی بسته ای که نود فیصد آن تکراری، تاریخ گذشته و بدرنخور ، ذهن های سیال را بسته است.
برای دانش طلبان چارچوب مشخصی در ذهن شان تزریق میکنند و نمیگذارند خارج از آن، کسی بیندیشد و اندیشیدن فراتر از پارادایم اجباری، موجب خلق تنفر خواهد بود.

چه تکفیرم کنید یا تقدیر، از وضع موجود در جوامع اسلامی، هیچ نتیجه ای را نمی بینم جز نشخوار مفاهیم منقضی شده…

علی ظفر صادقی