تقصیر در سوزاندن یک فرصت تاریخی

همه اشرف غنی را در سقوط جمهورت، ملامت می‌کنند.

بی‌تردید غنی خائن بزرگ است و تقصیر او از همه‌ سنگین‌تر است.
غنی در عین‌حال که یک فاشیست و تمامیت‌خواه بود تعادل روانی نیز نداشت و زمانی که بر اساس تقلب، به قدرت رسید، خلق فاجعه و عمل‌کرد غیر قابل پیش‌بینی، از جانب او بسیار محتمل بود.

بنابراین، تمام احزاب و جریان‌های که در به قدرت رساندن غنی سهیم بودند و برای او کف زدند، به علاوه‌ی این‌که تحلیل دقیق نداشتند، در جرم نابخشودنی او شریک می‌باشند.

جدای از غنی دیگر رهبران نیز بی‌تقصیر نبودند؛ همان‌‌هایی که مدام به دنبال منافع شخصی بودند. سرک‌ها را بخاطر امنیت خود به‌صورت غیر قانونی مسدود می‌کردند، همیشه به دنبال افزایش موتر‌های تعقیبی بودند و در خیابان های پر گرد و خاک کابل مثل فرعون ویراژ می‌دادند‌ و حتا پول برق خود را نیز نمی‌دادند. وقتی تب ط‌البان‌گرایی بالا گرفت آن‌ها در یک حرکت غیر متعارف، پشت حکومت را خالی کردند و به صورت مستقیم با ط‌البان وارد مذاکره شدند، با این خیال باطل که در گردش قدرت، بار دیگر به نان و نوایی برسند.

فصل جمهوریت یک فصل بی‌نظیر و فرصت تاریخی برای افغانستان بود. در تباهی کشاندن و سوزاندن این فصل و هدر دادن آن، با شدت و ضعفی، همه مقصرند.

دکتر سید جواد سجادی