تفکر قرون‌وسطایی در عصر دیجیتال

جامعه ما، به فلاکت و سرنوشتی گرفتار شده است که در عصر فضا، مردم ما در زمین، نان برای خوردن ندارند، این شرایط دشوار، به خاطر عدم توانایی در جنگیدن در میدان نبرد نیست، بلکه بخاطر نبود آموزش و عدم آگاهی در درک شرایط است. بنابراین اگر ساکنان سرزمین ما، در طول تاریخ، آن‌قدر که توان خود را برای نبرد به کار گرفتند؛ برای آموزش و آگاهی به کار می‌گرفتتد، بدون شک روزگار ما این نبود.
در این شرایط سخت‌، برخی از سر ناآگاهی و نادانی، مدام تکرار می‌کنند این‌که؛ افغانستانی‌های که در بیرون زندگی می‌کنند، برای این‌که در متن جامعه حضور ندارند و نمی‌توانند بجنگند، پس، در مورد معضلات جامعه، حق اظهار نظر ندارند و نباید چیزی بگویند و شرایط به همین شکل مطلوب است.
هرچند این استدال‌ها بسیار سخیف و سطحی است و نیاز به جواب ندارد؛ اما بازهم باید گفت:
اول. طرف‌داران این نوع نگاه‌ها و استدلال‌ها؛ در جهل مرکب قرار دارند، آن‌ها نمی‌دانند که نمی‌دانند.
دوم. آزادی بیان و قلم و اظهار عقیده یک حق است، کسی به هیچ دلیلی نمی‌تواند این حق را از دیگران سلب کند.
سوم. نیاز جامعه ما به آگاهی بیش از نیازی به جنگ است.
چهارم. روشن‌گری خودش مهم‌ترین، مشکل‌ترین و بنیادین‌ترین ایستادگی ونبرد است اروپا را نبرد روشن‌گری از جنگال قرون‌ وسطی آزاد کرد نه چیز دیگر.
پنجم. برای روشن‌گری، جهت حاکمیت اراده مردم و تضمین حقوق آن‌ها و همچنان ایستادگی در برابر انحصار و تمامیت‌خواهی، بدون شک یکی از ابزار‌های قدرت‌مند، رسانه است .
در نهایت باید گفت؛ در عصر انقلاب اطلاعات و دیجیتال جهان یک دهکده است، هیچ تفاوتی نمی‌کند که متنی را از اعضای خانواده ما در وب‌ قرار داده باشد یا یک نفر از آن طرف دنیا، مهم این است که درد‌های جامعه را به تصویر بکشد و راه‌حل ارائه کند. به این ترتیب ما، در مقابل تفکر و نگاه قرون‌وسطایی در جامعه، به شدت نیازی به روشن‌گری داریم، فرقی نمی‌کند در کجا زندگی می‌کنیم؛ اما در قبال رنج و عقب‌ماندگی جامعه خود، مسئول هستیم

دکتر سید جواد سجادی